Σαν σήμερα εκοιμήθη η Κυρά της Ρω: Εις τα βάθη της καρδιάς μου των ματιών σου η Βολή.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ… ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ

ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗΣΑΝ, ΔΕΝ ΤΗΝ ΧΛΕΥΑΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΣΟΥΝ ΝΑ ΛΥΓΙΣΕΙ. ΔΕΝ ΛΥΓΙΣΕ ΠΟΤΕ. ΟΜΟΡΦΗ ΩΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑ.

Για τη Δέσποινα Αχλαδιώτη, η μικρή βραχονησίδα κοντά στο Καστελόριζο ήταν η πατρίδα της. Η ηρωική κυρά της Ρωμιοσύνης ύψωνε στο νησί της Ρω καθημερινά την ελληνική σημαία, πιστή σε ένα καθήκον που σήκωσε μονάχη της στις πλάτες της για πολλά χρόνια.

Στις 13 Μαίου του 1982 άφησε την τελευταία της πνοή και την επομένη ,σαν σήμερα δηλαδή, έγινε η ταφή της εκεί που επιθυμούσε. Στην Ρω.

Το βίντεο που ακολουθεί είναι από εκπομπή του αξέχαστου Φρέντυ Γερμανού που είχε φιλοξενήσει την Κυρά.

Την είδα να σκίζει το σήμερα σαν ελπίδα να δίνει φως
Σαν να ‘ναι μες το πουθενά προορισμός
Σαν οδηγός, σαν αδελφή, σα μητέρα
Γέννηση νέου αστέρα κάνει τη νύχτα μέρα

Η κυρά της Ρω, στέκει εκεί ολοζώντανη όπως οι γυναίκες του οδοφράγματος, οι γυναίκες της Ηπείρου, η αέναος Μητέρα που εμπνέει τα παιδιά της. Σαν την Υπέρμαχο στρατηγό, την κόρη Αθηνά που έρχεται να εμφυσήσει το μήνυμα της Τιμής και της Αντίστασης ενάντια στους σχεδιασμούς αυτών που ανοίγουν την κερκόπορτα και θέλουν να φέρουν το σκοτάδι αντί να εξάγουν το φως όπως ορίζει η Φύση.

Και είδα στα πόδια μου να μπλέκονται φίδια
Να θέλουν να με θάψουν μεσ’ τη γή μου την ίδια
Να με κρατάνε δεμένο κι αναγκασμένο να ζήσω
Φυλακισμένος για πάντα στων λωτοφάγων τη νήσο
Και είδα μια κόρη με δόρυ κι ασπίδα
Θεία πνοή ήρθε ν’ αλλάξει στη ζωή μου σελίδα
Να με σηκώσει απ’ το χώμα και να με πάρει ψηλά
Εκείνη που έμαθε το Δαίδαλο να φτιάχνει φτερά

Έρχεται η στιγμή για το μεγάλο “ΟΧΙ” με την Κυρά να δείχνει τον δρόμο και να ηγείται. Να ηγείται αυτών που Ξύπνησαν από τον λήθαργο. Αυτών που έπαψαν να είναι λωτοφάγοι και ορθώνουν ανάστημα για την δικαιοσύνη, για το σύνολο, για τον μοναδικό σκοπό ζωής. Απέναντι στους “ιδιώτες”, τους ιδιοτελείς που εκποίησαν συνανθρώπους και Γη για να γεμίσουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.

Αυτεγερσία λοιπόν, έκσταση, Εθνεγερσία. Με την Ευχή της που σκεπάζει την Πατρίδα. Αφιερωμένο από τα βάθη της Καρδιάς μας:

ro

Ο Άρειος Πάγος νομιμοποίησε τους Γκρίζους Λύκους!!!

Ο Άρειος Πάγος στις 11 Μαΐου 2014 εξέδωσε απόφαση με βάση την οποία επιτρέπει στους Γκρίζους Λύκους (κόμμα DEB, στα ελληνικά ΚΙΕΦ) να συμμετάσχουν στις ευρωεκλογές…!

Τι σημαίνει άραγε αυτό;

Δεν είδαν, δεν έμαθαν, δεν μελέτησαν οι αρμόδιοι α δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ελλάδας τις αντεθνικές δηλώσεις και δραστηριότητες του συγκεκριμένου κόμματος, του οποίου τα μέλη δηλώνουν ευθαρσώς «τούρκοι» παραβιάζοντας τη Συνθήκη της Λοζάνης και αγνοώντας θρασύτατα το Σύνταγμα της Ελλάδας;

Η απόφαση αυτή του Αρείου Πάγου σημαίνει έμμεση (αν όχι άμεση) αναγνώριση Τούρκων στην Θράκη και καταστρατηγεί από την πλευρά της Ελλάδας την Συνθήκη της Λοζάνης, δίνοντας έτσι ισχυρά διπλωματικά όπλα στην Τουρκία, η οποία επιθυμεί διακαώς την κατάργηση της συγκεκριμένης συνθήκης, η οποία αφορά και το καθεστώς κυριαρχίας επί μίας σειράς νήσων, νησίδων και βραχονησίδων του Ανατολικού Αιγαίου… 

Μήπως δεν γνωρίζουν οι κ.κ. δικαστές του Αρείου Πάγου τι ακριβώς είναι οι Γκρίζοι Λύκοι και ποια η δράση τους εις βάρος της ανθρωπότητας και δη του Ελληνισμού της Κύπρου;

Μήπως δεν γνωρίζουν πως η συγκεκριμένη τους απόφαση θα γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης, και ουσιαστικά θα λειτουργήσει ως "δούρειος ίππος" εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας;

Κατανοούν, άραγε, οι κ.κ. δικαστές του Αρείου Πάγου, πως με την συγκεκριμένη τους απόφαση γίνονται άριστα «εργαλεία» της επιθετικής τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία αποσκοπεί στην εκ μηδενικής βάσης έναρξη ελληνοτουρκικών συζητήσεων για την κυριαρχία επί του Αιγαίου;

• Δυστυχώς, για λόγους οι οποίοι είναι άγνωστοι (ευελπιστούμε πως η συγκεκριμένη άδεια συμμετοχής στις ευρωεκλογές δεν αποτελεί προϊόν πολιτικών ή άλλων εσωτερικών ή εξωτερικών πιέσεων), με την υπογραφή του Αρείου Πάγου, η Ελλάδα επί της ουσίας διαγράφει μία συνθήκη (Λοζάνης) και ουσιαστικά απομακρύνεται από τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματά της επί του Αιγαίου…
• Δυστυχώς, με μία νομική απόφαση η Ελλάδα εισέρχεται σε μία ιδιαίτερα προβληματική και επικίνδυνη περίοδο, η έξοδος από την οποία ενδέχεται να σηματοδοτηθεί με μία νέα μικρασιατική καταστροφή, με την άδεια και την υπογραφή του ανώτατου δικαστικού οργάνου της χώρας.
• Δυστυχώς, οι Έλληνες ανώτατοι δικαστές δεν τόλμησαν να αντιταχθούν στη νομιμοποίηση των Γκρίζων Λύκων, μίας τουρκικής διεθνούς οργάνωσης δολοφόνων, η οποία δρα αυτή τη στιγμή στην Ελληνική Θράκη, απειλώντας την εσωτερική ειρήνη και την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών της περιοχής.
• Δυστυχώς, η περιδήνηση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα, γίνεται πλέον εντονότερη, αφού πλέον –πέρα από τα οικονομικά- υπεισέρχονται και τα εθνικά θέματα, τα οποία όπως καταδεικνύουν οι εξελίξεις, κανένας θεσμικός φορέας δεν επιθυμεί να υπερασπισθεί, μέσω της προάσπισης ακόμη και των… αυτονόητων.
• Δυστυχώς, και λόγω της συγκεκριμένης εξέλιξης, διαπιστώνουμε πως στην Ελλάδα νομιμοποιείται με τον πλέον επίσημο τρόπο ο μισελληνισμός, με ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει για την χώρα που βρίσκεται πλέον σε κατάσταση πλήρους αποσύνθεσης…

στα Τρίκαλα! Άρπαξε από τα μαλλιά 10χρονη και προσπάθησε να τη βιάσει – Σώθηκε χάρη στην παρατηρητικότητα ένας περαστικού

Πάγωσε η τοπική κοινωνία των Τρικάλων στο άκουσμα της είδησης. Το κοριτσάκι σώθηκε την τελευταία στιγμή χάρη στην παρατηρητικότητα ένας περαστικού, όμως δυστυχώς δεν απέφυγε τα ψυχικά τραύματα αφού ο 42χρονος της επιτέθηκε με πρωτοφανή τρόπο 
Όλα έγιναν το βράδυ δίπλα στον σταθμό του τρένου. Ο 42χρονος, γνωστός σε ολόκληρη την πόλη, μένει εκεί σε ένα παράπηγμα. 
Ένας περαστικός είδε τον άνδρα να έχει αρπάξει από τα μαλλιά ένα μικρό κορίτσι και να το σέρνει μέσα στο παράπηγμά του.

Αμέσως ο άνθρωπος ειδοποίησε την αστυνομία. 
Ευτυχώς μέσα σε μερικά μόνο δευτερόλεπτα στο σημείο έφτασε ένα περιπολικό της ασφάλειας. Όταν οι αστυνομικοί εισέβαλαν μέσα στο παράπηγμα βρήκαν τον 42χρονο χωρίς ρούχα. Είχε σκίσει τα ρούχα του κοριτσιού και επιχειρούσε να το βιάσει. 
Οι αστυνομικοί αμέσως τον ακινητοποίησαν και απομάκρυναν το παιδί. 
Ο 42χρονος που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υποστήριξε ότι το κορίτσι ήταν εκεί με τη θέλησή του και πως δεν το είχε πειράξει! 
Ωστόσο τόσο η μαρτυρία του περίοικου, όσο και τα όσα είδαν οι αστυνομικοί είναι καταλυτικά σε βάρος του. Οι αστυνομικοί πέρασαν χειροπέδες στον δράστη και σήμερα θα τον οδηγήσουν με τη διαδικασία του αυτοφώρου στον εισαγγελέα. 
Η μαρτυρία του παιδιού είναι συγκλονιστική. Όπως είπε στους αστυνομικούς ο 42χρονος της επιτέθηκε, την άρπαξε από τα μαλλιά και άρχισε να τη σέρνει προς το παράπηγμα. Την χτύπησε και την απειλούσε πως εάν φωνάξει θα τη σκοτώσει. 

Θρήνος στην Ανδραβίδα: ΓΥΦΤΟΣ μαχαίρωσε αστυνομικό, πατέρα δύο παιδιών

Συγκλονισμένο είναι το πανελλήνιο, από την εν ψυχρώ δολοφονία του 35χρονου αστυνομικού Βασίλη Μαρτζάκλη, στην Ανδραβίδα, το βράδυ της Κυριακής. Ως βασικός ύποπτος έχει συλληφθεί ένας 30χρονος ΡΟΜΑ, ενώ έχουν γίνει και άλλες προσαγωγές από τις Αρχές. Στην περιοχή από τα ξημερώματα της Κυριακής έχουν φτάσει υψηλόβαθμοί αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. καθώς επίσης αστυνομικοί από τη Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής και το Υποδιεύθυνση Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας.

Το σπίτι που ο δράστης επιχείρησε να διαρρήξει.
Ο 35χρονος αστυνομικός σύμφωνα με πληροφορίες επέστρεφε από τα Λεχαινά λίγο μετά τις 11 το βράδυ στο σπίτι του στην Ανδραβίδα, όπου βρισκόταν σε προεκλογική συγκέντρωση του συνδυασμού του Ανδρέα Κορομηλά στον οποίο συμμετείχε ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Λίγα μέτρα πριν το σπίτι του στην πόρτα οικίας γείτονά του είδε επεισόδιο με διαρρήκτη, που είχε καταφέρει να τραυματίσει τον γείτονα και φίλο του. Ο τελευταίος μαζί με τη σύζυγό του, βλέποντας τον 35χρονο αστυνομικό να κινείται προς το μέρος τους, προσπάθησαν να φωνάξουν πως ο δράστης κρατά μαχαίρι. Όμως εκείνος πρόλαβε να χτυπήσει δύο φορές στην καρδιά και τον πνεύμονα τον Βασίλη Μαρτζάκλη και να τον αφήσει να πέσει αιμόφυρτος στο έδαφος.

Το σημείο που ξεψύχησε ο 35χρονος αστυνομικός.
Ο δράστης τράπηκε σε φυγή και δίπλα στο θύμα έσπευσαν φίλοι, γείτονες και συνάδελφοι να τον βοηθήσουν. Ήταν όμως καίριο το χτύπημα που δέχθηκε, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο σημείο. Ασθενοφόρο τον μετέφερε στο νοσοκομείο Αμαλιάδας, όμως εκεί οι γιατροί διαπίστωσαν το θάνατό του.

Άμεσα ξεκίνησαν έρευνες στους καταυλισμούς ΡΟΜΑ της περιοχής για να εντοπιστεί ο δράστης της εν ψυχρώ δολοφονίας. Οι αστυνομικοί της Α.Δ. Ηλείας, εντόπισαν το μαχαίρι του φόνου, ενώ προσήγαγαν πριν τη μια τα ξημερώματα αρκετά άτομα με έναν 30χρονο να κρατείται ως ο βασικός ύποπτος του εγκλήματος.
Ο Βασίλης Μαρτζάκλης ήταν πατέρας δύο παιδιών, υπηρετούσε στο Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών Πύργου και ήταν το χαμογελαστό παλικάρι με τη χρυσή καρδιά που όλοι εκτιμούσαν. Ασχολείτο το ποδόσφαιρο και με την Ακαδημία της Δάφνης Ανδραβίδας, μαθαίνοντας τα μικρά παιδιά της περιοχής τα μυστικά του ποδοσφαίρου.

ΟΤΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΒΓΑΖΕ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΣ ΠΙΟ ΗΡΩΙΚΕΣ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ 1821 Η ΜΑΧΗ ΣΤΗΝ ΓΡΑΒΙΑ

Η μάχη στο χάνι της Γραβιάς, πίνακας του Παναγιώτη Ζωγράφου

Μετά την ήττα των Ελλήνων στην Αλαμάνα (23 Απριλίου 1821), άνοιξε διάπλατα ο δρόμος για τους Τούρκους πασάδες Ομέρ Βρυώνη και Κιοσέ Μεχμέτ προς την Ανατολική Στερεά και την Πελοπόννησο. Ο μαρτυρικός θάνατος του Αθανάσιου Διάκου είχε αφήσει χωρίς ικανό αρχηγό τους εξεγερμένους ραγιάδες. Ο φόβος κυρίευσε τα ήδη επαναστατημένα κέντρα (Λιβαδιά, Σάλωνα και Αττική), όπου είχε χυθεί αίμα ντόπιων Τούρκων. Όλοι ανέμεναν να ξεσπάσει η χωρίς οίκτο οργή των δύο πασάδων. Η Επανάσταση κινδύνευε σοβαρά ένα μήνα μετά την εκδήλωσή της και σώθηκε χάρη στις στρατιωτικές ικανότητες του Οδυσσέα Ανδρούτσου και τους κακούς υπολογισμούς του Ομέρ Βρυώνη.

Ο ελληνικής καταγωγής αλβανός πασάς, αντί να προελάσει προς τις καταπτοημένες περιοχές της Ανατολικής Στερεάς και να διεκπεραιωθεί το ταχύτερο δυνατό στην Πελοπόννησο, έκρινε ότι έπρεπε να ενισχύσει τις δυνάμεις του, προτού περάσει τον Ισθμό. Θεώρησε ότι με το να προσεταιριστεί του Έλληνες οπλαρχηγούς, τους οποίους γνώριζε από την Αυλή του Αλή Πασά, θα προκαλούσε την παράλυση των Πελοποννησίων ανταρτών. Με αυτή τη λογική είχε προτείνει και στον Αθανάσιο Διάκο να ενταχθεί στις δυνάμεις του, αλλά αυτός είχε αρνηθεί. Ο Ομέρ Βρυώνης δεν είχε αντιληφθεί την έκταση και την έννοια του ελληνικού ξεσηκωμού. Πίστευε ότι επρόκειτο για μια απλή ανταρσία, που θα ήταν εύκολο να κατασταλεί και όχι για τον ξεσηκωμό ενός ολοκλήρου έθνους, που διεκδικούσε την ελευθερία και την αυτοδιάθεσή του.

Την εποχή εκείνη βρισκόταν στην Ανατολική Στερεά ο τρομερός και φοβερός Οδυσσέας Ανδρούτσος, παλιός αρματολός της περιοχής, ο οποίος είχε πέσει σε δυσμένεια του σουλτάνου, ως άνθρωπος του Αλή Πασά. Από το 1818 ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας και ένθερμος υποστηρικτής του Αγώνα. Ο Ομέρ Βρυώνης βρήκε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να τον προσεταιρισθεί, επειδή γνώριζε πολύ καλά τις στρατιωτικές του ικανότητες. Του έγραψε μια επιστολή ως παλιός φίλος και του ζήτησε τη σύμπραξή του κατά των ελλήνων ανταρτών, με πλήθος υποσχέσεων και δόλωμα την οπλαρχηγία ολοκλήρου της Ανατολικής Στερεάς. Του πρότεινε, μάλιστα, να συναντηθούν στη Γραβιά και συγκεκριμένα σε ένα μικρό πλινθόκτιστο χάνι. Ο Ανδρούτσος απεδέχθη την πρόσκληση κι έσπευσε στην περιοχή με άλλο σκοπό κατά νου.

Αμέσως συγκάλεσε πολεμικό συμβούλιο στο Χάνι της Γραβιάς, με τη συμμετοχή των οπλαρχηγών Δυοβουνιώτη και Πανουργιά. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Ομέρ Βρυώνης θα κατήρχετο στην Πελοπόννησο, όχι δια του Ισθμού, αλλά δια του Γαλαξειδίου. Διαφώνησαν, όμως, ως προς το σχέδιο αντιμετώπισής του. Ο Ανδρούτσος πρότεινε να δώσουν τη μάχη στο Χάνι, ενώ οι Δυοβουνιώτης και Πανουργιάς το έκριναν ακατάλληλο, επειδή ήταν πλινθόκτιστο και ευρίσκετο σε ανοικτό πεδίο. Εν τω μεταξύ, ο Ομέρ Βρυώνης με 9.000 άνδρες πλησίαζε στη Γραβιά και είχε πληροφορηθεί την παρουσία του Ανδρούτσου στο χάνι με μικρή δύναμη. Δεν ανησύχησε, όμως, πιστεύοντας ότι ο Ανδρούτσος θα έκανε αποδεκτή την πρότασή του.

Σε μια δεύτερη σύσκεψη των ελλήνων οπλαρχηγών, που δεν είχαν στη διάθεσή τους πάνω από 1200 άνδρες, λύθηκε η διαφωνία τους. Αποφάσισαν ο μεν Δυοβουνιώτης με τον Πανουργιά να πιάσουν τις γύρω περιοχές, ο δε Ανδρούτσος να χτυπήσει τον εχθρό από το χάνι σε μια οπωσδήποτε παράτολμη ενέργεια. Μαζί του βρέθηκαν 117 άνδρες, που μετέτρεψαν το πλινθόκτιστο κτίριο σε οχυρό με πρόχειρα έργα.

Το πρωί της 8ης Μαΐου 1821, ο Ομέρ Βρυώνης με τον στρατό του πλησίασε σε απόσταση βολής από το χάνι και αμέσως δέχτηκε καταιγισμό πυρών. Κατάλαβε ότι ο παλιός του φίλος δεν πήγε εκεί με φιλικούς σκοπούς, αλλά για να τον πολεμήσει. Πρώτα διέταξε να γίνει επίθεση κατά των ανδρών του Δυοβουνιώτη και του Πανουργιά, τους οποίους διασκόρπισε στα γύρω βουνά, όπως και στη Μάχη της Αλαμάνας. Στη συνέχεια, επικεντρώθηκε στο Χάνι και τον Ανδρούτσο.

Τις πρώτες ώρες του δειλινού διέταξε κατάπαυση του πυρός, συνειδητοποιώντας ότι είχε διαπράξει ένα ακόμη λάθος. Από υπερβολική εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και υποτιμώντας την ανδρεία των Ελλήνων είχε εκστρατεύσει χωρίς πυροβολικό. Αποφάσισε να αποσύρει προσωρινά τις δυνάμεις του και να διατάξει να του φέρουν κανόνια από τη Λαμία. Ήταν αποφασισμένος το πρωί της επόμενης ημέρας να ισοπεδώσει το Χάνι, με τους αυθάδεις υπερασπιστές του. Την κίνηση αυτή του Ομέρ Βρυώνη μάντεψε ο Ανδρούτσος και γύρω στις δύο τα ξημερώματα της 9ης Μαΐου επεχείρησε με τους 110 άνδρες του ηρωική έξοδο. Οι έξι είχαν σκοτωθεί κατά τη διάρκεια της ολοήμερης μάχης. Αιφνιδίασαν τις τουρκικές φρουρές που είχαν περικυκλώσει το Χάνι και χάθηκαν μέσα στα σπαρτά.

Η Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς στοίχισε στον Ομέρ Βρυώνη πάνω από 300 νεκρούς και 200 τραυματίες Κυρίως, όμως, προκάλεσε κλονισμό στο ηθικό του στρατού του και τον δικό του δισταγμό για το αν έπρεπε να συνεχίσει την εκστρατεία του. Για λίγο καιρό, τουλάχιστον, ένας σοβαρός κίνδυνος για την Πελοπόννησο εξέλιπε. Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος αναγνωρίσθηκε απ' όλους ως αναμφισβήτητος ηγέτης της Ανατολικής Στερεάς.

Μια άγνωστη "διάσταση" στο κατέβασμα της Γερμανικής σημαίας από την Ακρόπολη.

Κε Γλέζο τι έγινε το κορίτσι που «τράβηξε» μακριά τους Γερμανούς για να "πάρεις" εσύ ΑΣΦΑΛΗΣ τη Γερμανική σημαία;Θα πεις ποτέ τίποτα γι’ αυτήν την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΗΡΩΪΔΑ;

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Βαρύς τίτλος, ε; Κάποιοι μάλιστα θ’ αναρωτιούνται εκεί έξω: 

πάλι σενάρια;

Κάποιοι άλλοι πάλι, που «ξέρουν», όχι...

Σύντροφοί του και μη...

Είναι μια ιστορία με πολλά «παράξενα» εκείνη η νύχτα της 31^ης Μαΐου 1941...που Σάντας και Γλέζος ανέβηκαν στην Ακρόπολη και "αφαίρεσαν τη σημαία των Γερμανών"...

Προσπερνούμε – για την ώρα - το «ποιός» έκανε τον τακτικό σχεδιασμό εκείνης της νυχτερινής επιχείρησης...θα πούμε μόνον ότι ακόμη η Ευρωπαϊκή (μαζί και η Ελληνική) Αριστερά ήταν «φιλαράκια με τους Ναζί»...πχ 18/03/41 καλούσαν τον Ελληνικό Λαό να πάρει παράδειγμα από τον αδελφό λαό της Βουλγαρίας (οι οποίοι είχαν συνάψει συμμαχία με τον Χίτλερ)..

Αρα, εύλογα υποθέτουμε πως, εκείνες τις ημέρες ο "Γλέζος και η νυχτερινή του παρέα" θα πρέπει να έφαγαν πολύ, μα πάρα πολύ βρισίδι από τους τότε «ηγέτες της Ελληνικής Αριστεράς» για την"βδελυρή" τους πράξη να φέρουν τους «φίλους Γερμανούς» σε τόσο δύσκολη θέση με την απονενοημένη ενέργειά τους να αφαιρέσουν τη σημαία...κάτι σαν τα μπινελίκια που έχωναν στον Γρίβα και στην ΕΟΚΑ όταν το ’55 πήραν τα όπλα ενάντια στους Άγγλους αποικιοκράτες στην Κύπρο...

Μετά, τα πράγματα άλλαξαν...για την ακρίβεια, τον Ιούνιο του ’41, όταν οι Ναζί επιτέθηκαν στη Σοβιετική Ένωση, άρχισε ν’ αλλάζει «γραμμή» και η Ελληνική Αριστερά...και παρ’ όλα αυτά, τους πήρε σχεδόν μέσα του ’42 για να αρχίσουν να «εχθρεύονται» τους «πρώην φίλους» Γερμανούς...

Κάπου εκεί μετακόμισε κι ο Γλέζος από την Μεταξική Νεολαία (ΕΟΝ) στην Αριστερά (ΕΠΟΝ)...και είπε να πάρει μαζί και την «δράση» του...δηλαδή, εκείνη που ΑΛΛΟΙ επεξεργάστηκαν, ΑΛΛΟΙ έφεραν (τα άκρως επικίνδυνα τμήματά της) εις πέρας και άλλοι «καπηλεύτηκαν»...μεταξύ αυτών και όλοι εκείνοι που τον καιρό που αυτά (τα "έκτροπα") συνέβαιναν αυτοί τα κατηγορούσαν και τα έβριζαν...

Αρκετά μ’ αυτά όμως...περισσότερα σε άλλο άρθρο...

Θα μείνουμε στο «πως» κατάφεραν οι δύο πιτσιρικάδες και έφτασαν στο σεντούκι με την σημαία
(είπαμε: καμία στρατιωτική σημαία στον κόσμο δεν επικρέμαται σε ιστό μετά την Δύση του ήλιου, κατανοητόν; Όχι και την αποκαθήλωσε λοιπόν απ’ τον ιστό κόβοντας τα ατσάλινα συρματόσκοινα μιας δεκάμετρης σημαίας με τα δόντια, έτσι; Μην τρελλαθούμε κιόλας. Το σεντούκι άνοιξαν και έκοψαν ένα κομμάτι της σημαίας)...

Πως μπήκανε λοιπόν με τόση ασφάλεια και πως προσέγγισαν το στόχο;

Κάτω από τη μύτη των Γερμανών; Όπως λένε και οι μυριάδες «στημένες αρθρογραφίες» τους;

Ε, κύριε Γλέζο; Πως φτάσατε ως εκεί;

Θα μιλήσεις καμιά φορά; Η «Σκιά» της Νεκρής που θυσιάστηκε ΓΙΑ ΣΕΝΑ εκείνη την νύχτα δεν βάρυνε ποτέ με τύψεις την άθεη ψυχή σου;

 

Μήπως «κάποια κοπέλα τράβηξε όλη την Γερμανική Φρουρά» σε απόσταση ασφαλείας από το «ντουλάπι της σημαίας»; Και για την ακρίβεια, "μόνον μ’ έναν τρόπο» θα μπορούσε να τους «τραβήξει και να τους κρατήσει καθηλωμένους», ε;

 

 Ε, κύριε Γλέζο;

Με «ποιόν τρόπο» μια γυναίκα μπορεί να «τρελάνει» και να «κρατήσει» ένα τσούρμο αφιονισμένων ανδρών;

Στους γονείς της αλήθεια τι είπες μετά κύριε Γλέζο; Κάντε υπομονή και μια μέρα η Πατρίδα θα την δικαιώσει;

Πιο μετά, όταν τέλειωσε ο πόλεμος τι τους είπες;

Όταν είδαν πως ουδείς ήξερε για την θυσία της κόρης τους και πως όλη την δόξα (μαζί και την σύνταξη Εθνικής Αντίστασης) την πήρες εσύ, τι σου είπανε και τι τους είπες;

Nothing personal darling. That’ s Politics?

ΟΚ...τέλος ο πρόλογος...κάποιοι απο εσάς εκεί έξω αρχίσατε μάλλον να «ψιλοεκνευρίζεστε» επειδή κάποιος πάει να αποκαθηλώσει το ιερόν σας (ψευδο)τέρας, οπότε άντε ας το πάρει το Ποτάμι...

Τι λέτε βρε γκαρντάσια, πάμε να δούμε τα (επίσημα) Πρακτικά της Βουλής της 23^ης/12/1958;

 Καθώς, αν λένε ψέμματα τα Πρακτικά, τότε ψέμματα είναι και τα παραπάνω και αστήρικτες οι όποιες εικασίες. Και σε τέτοια περίπτωση εγώ δηλώνω δημόσια ότι θα τα πάρω όλα πίσω. Και θα ζητήσω και δημόσια συγγνώμη. Αν όμως είναι αλήθεια; Ο Γλέζος θα ζητήσει εξίσου δημόσια συγγνώμη για όλο αυτό το αίσχος και από την Ψυχή της Νεκρής Ηρωΐδας και από τον Ελληνικό Λαό;

Πρόκειται για «Αποσπάσματα εκ των επισήμων πρακτικών των συζητήσεων εις την Βουλήν επί της επερωτήσεως «δια παράνομον δίωξιν των πολιτικών αντιπάλων της Κυβερνήσεως» 02/12/58 – 23/01/59. Η επερώτηση κατετέθη από την τότε ΕΔΑ.

Και περιέχουν αγορεύσεις κ.κ. Υπουργών – Βουλευτών...

Στο ζουμί λοιπόν...ξεκινάει ο Μανιαδάκης...ναι, ο γνωστός Μανιαδάκης...πως λέμε Hoover για τις ΗΠΑ εκείνη πάνω κάτω την εποχή; Ε, ένα τέτοιο πράγμα για την Ελλάδα για πολλά χρόνια. Οι πληροφορίες του πλούσιες και  εγκυρότατες...Ο Άρχοντας των Ψιθύρων σε όρους Game of Thrones....

Και προφανώς όλο και «κάτι θα κατέθεσε συνοδευτικά με τις ομιλίες του» εκείνες τις μέρες, ε; Θα τα ψάξει κανείς; Μπααα....Αρκεστείτε λοιπόν σ’ αυτά τα ολίγα:

Κ. Μανιαδάκης: «Επειδή όλοι σας αναφέρεστε συνεχώς μόνον στον Γλέζον, επιθυμώ να σας ερωτήσω: το Κ.Κ., το οποίον γνωρίζει να κάμνει ανακρίσεις και έρευνες και να ολοκληρώνει υποθέσεις σαν της Ακροπόλεως ησχολήθη ποτέ με την ολοκλήρωσιν της πράγματι υπερόχου αυτής πράξεως της Ακροπόλεως;

 Εάν ναι, τότε θα έπρεπε να είχεν αποκαλύψει ότι πλην του Γλέζουμετείχεν και ο Σάντας, ο οποίος μάλιστα ήταν το κύριον πρόσωπον.

 Αλλά, πέραν αυτών των δύο υπάρχει εις την πράξιν αυτήν την Ακροπόλεως και ΗΡΩΪΣ η οποία όμως περιέργως παρέμεινεν άγνωστος και η οποία παρέσυρε την Γερμανικήν Φρουρά να παραμελήσει το καθήκον της, εξ’ ου και η Γερμανική εκείνη Φρουρά ετιμωρήθη δια τυφεκισμού».

Η. Μπρεδήμας: «Γνωρίζω ότι ο Γλέζος είχε καταδικασθή εις θάνατον υπό της Ελληνικής Πολιτείας και δια την δράσιν του και τα κατορθώματά του κατά την κατοχήν αφέθη ελεύθερος. Το γεγονός αποτελεί την επίσημον αναγνώρισιν της Πολιτείας περί της εθνικής δράσεως του Μ. Γλέζου ως εθνικού ήρωος».

Α. Μπριλλάκης: «Κύριε Μανιαδάκη, σας αρνούμεθα το δικαίωμα να αμφισβητήσητε σεις τον πατριωτισμόν οιουδήποτε».

Κ. Μανιαδάκης: «Επαναλαμβάνω, ότι εις την πράγματι υπέροχον δι’ εκείνας τας στιγμάς της Κατοχής πράξιν του κατεβάσματος της Γερμανικής σημαίας από την Ακρόπολιν, πλην του Γλέζου μετείχε και άλλος και προ παντός μετείχε ΜΙΑ ΗΡΩΪΣ».

Α. Μπριλλάκης: «Δεν έχετε το δικαίωμα σεις ειδικώς να ασχολήσθε περί του πατριωτισμού, διότι όταν οι άλλοι ηγωνίζοντο, σεις παραμένατε εις την Αργεντινήν...» (θόρυβος, κωδωνοκρουσίαι. Ομιλεί μη ακουόμενος).  

Κ. Μανιαδάκης: «Κύριε Μπριλλάκη η υπέροχος πράξις της Ακροπόλεως με συνεκίνησε βαθύτατα ευρισκόμενος τότε εις το εξωτερικόν. Αλλά, λέγω, ότι πλην του Γλέζου, τον οποίο ΕΠΙΜΟΝΩΣ ΣΕΙΣ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΕ ως ΜΟΝΑΔΙΚΟΝ ήρωα μετέσχε και ο Σάντας ο οποίος παρέμεινεν άγνωστος εις το πολύν κοινόν και ο οποίος ευρίσκεται σήμερον εις τον Καναδάν, εργαζόμενος σκληρά δια να ζήσει και χωρίς να τον ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΥΝ ή να τον ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ως ήρωα και πέραν αυτού, επαναλαμβάνω, ΥΠΑΡΧΕΙ και ΗΡΩΪΣ, η οποία παρέμεινε και παραμένη τελείως άγνωστος».

Α. Μπριλλάκης: «Το χρονικόν της Ακροπόλεως το έγραψεν ο δημοσιογράφος Γατόπουλος εις «εθνικόφρονα» εφημερίδα και ανέφερεν ο Γατόπουλος τον Γλέζον και τον Σιάνταν. Αυτά τα στοιχεία τα οποία εγράφησαν και από δεξιόν δημοσιογράφον είναι παραδεκτά και σεβόμεθα πάντα που όπως ο Μ. Γλέζος προέβη εις ηρωϊκάς πράξεις».

Κ. Μανιαδάκης: «Έχω εις χείρας μου ολόκληρον την αναφοράν Γλέζου. Δεν ομιλώ εκ του προχείρου...»

............

Ώπα! Κάνε κράτει εδώ...

Δηλαδή, ο κος Γλέζος είχε υποβάλλει «κάπου σε κάποια Υπηρεσία» «μια επίσημη αναφορά», στην οποία αποκάλυπτε την «κρίσιμη συμμετοχή κάποιας ηρωϊκής Ελληνίδας που τους άνοιξε ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ το δρόμο με δική της αυτοθυσία προκειμένου αυτοί να εκτελέσουν ΑΚΙΝΔΥΝΑ την αποστολή τους»...

Την οποία αναφορά ο Μανιαδάκης είχε στην κατοχή του και – λογικά υποθέτουμε – για να επέμεινε ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ στο παραπάνω θέμα, θα πρέπει να την κατέθεσε και στην Βουλή συνοδευτικά στον παραπάνω διάλογο.

Σωστά;

Ε, λοιπόν, μήπως κάποιοι – πολλοί και διάφοροι, πχ ΜΜΕ, Βουλευτές, Ιστορικοί, Δικαστικοί, Ακαδημία Αθηνών, Κόμματα, Οργανώσεις Δικαιωμάτων Γυναίκας, η οικογένεια της Ηρωϊκής Θανούσας Μάρτυρος κλπ κλπ – λέω λοιπόν, μήπως κάποιοι θα έπρεπε να αναζητήσουν αυτή την αναφορά του κυρίου Γλέζου για να μάθει ο Ελληνικός Λαός ΠΟΙΑ είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΗΡΩΪΔΑ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ;

Ναι, εντάξει, να τιμά ο Ελληνικός Λαός τον Ήρωα της Ακροπόλεως της 31^ης Μαΐου 1941, αλλά τον «γνήσιο Ήρωα», σωστά;

Πως τον αποκάλεσε ο Ντε Γκωλ το Γλέζο; «Ο πρώτος Παρτιζάνος της Ευρώπης»;

Εάν είναι αλήθεια όλα τα παραπάνω, τότε άλλη είναι η Ηρωίδα και Πρώτη Αντάρτισσα της Ευρώπης και ΑΛΛΟΣ ΚΑΠΗΛΕΥΤΗΚΕ τον τίτλο...σωστά κύριε Γλέζο;

Μπορείτε βεβαίως, μια και είστε άνω των 90 και λογικά θα πρέπει να έχετε και κάποιες αναλαμπές τύψεων μέσα σας, να αναφέρετε εσείς δημόσια τα περιστατικά, σωστά;

Θα πρέπει να την γνωρίζατε από πριν, έτσι;
Το πρόσωπό της το θυμάστε καμιά φορά κύριε Γλέζο;

Πόσον ετών ήταν το ηρωϊκό εκείνο «άγνωστο/αφανές» (επειδή έτσι το θελήσατε τόσες δεκαετίες) κορίτσι; Σαν κι εσάς πάνω κάτω; Είκοσι;

Και πήγε θαρραλέα να αντιμετωπίσει μόνο του, πόσους Γερμανούς κύριε Γλέζο;

Πόση ήταν η φρουρά; 10; 20; 30;

Κύριε Γλέζο, σκεφτήκατε άραγε ποτέ με «ποιόν τρόπο» θα τους«τραβούσε την προσοχή»; Δεν μπορεί να μην το σκεφτήκατε, ε;

Μόνον ένας τρόπος υπήρχε, σωστά;

Αναρωτηθήκατε άραγε ποτέ πως είναι να βιάζεται μια γυναίκα από περίπου 30 λυσσασμένους άντρες (στρατιώτες, πεινασμένους, εξαγριωμένους βετεράνους γαρ), από δύο τουλάχιστον φορές από τον καθένα, κατά φύσιν και παρά φύσιν;

Το φέρατε άραγε ποτέ στο νου σας όλα αυτά τα χρόνια;

Για να μην σας πήρε μάλιστα κανείς είδηση εκείνη τη Νύχτα, υποθέτουμε πως θα πρέπει η Ηρωϊκή εκείνη Κοπέλα να έπνιξε τόσο καλά την αηδία και τους πόνους της και να έπαιξε τόσο μα τόσο καλά το ρόλο της, αν και με τόσους πολλούς άντρες που εσείς οι δύο δεν κινδυνέψατε ΚΑΘΟΛΟΥ...

Και πως το τιμήσατε αυτό κύριε Γλέζο;

Η ηρωΐδα αυτή θα πρέπει κατά την διάρκεια της αυτοκτονικής ηρωϊκής αποστολής της να αιμορραγούσε θανάσιμα.

Εκείνα τα Γερμανικά σκυλιά θα πρέπει να απολάμβαναν αυτό ακριβώς. Το Αίμα και τον Πόνο της.

Κι αυτή ήξερε πως για να προλάβετε εσείς να εκτελέσετε την αποστολή σας και να φύγετε θα έπρεπε ν’ αντέξει πολύ...πάρα πολύ...πάρα πάρα πολύ...όσο κι αν οι πόνοι και το σοκ της ξέσκιζαν τα σωθικά....

Μέχρι που, πιθανότατα κατέρρευσε το κορίτσι...για ΣΑΣ...

Αν μάλιστα άντεξε, τότε είναι διπλά ηρωΐδα κύριε Γλέζο...γιατί, κατόπιν, όταν οι Γερμανοί θα διαπίστωσαν την αφαίρεση της σημαίας τους, ναι μεν εκτέλεσαν την Φρουρά, τους δικούς τους, αλλά εσείς τι πιστεύετε; Ότι εκτέλεσαν και το αιμόφυρτο κορίτσι;

Όχι βέβαια...Σαδιστές ήταν τα SS...ηλίθιοι όχι...

Θα πρέπει, η άμοιρη η κοπέλα να πέρασε μέσα στην οδύνη της, τους πόνους και την αδυναμία της ακόμη χειρότερα και περισσότερα βασανιστήρια κατόπιν για να μιλήσει και να σας αποκαλύψει...

 

Κι αν δεν κατέρρευσε, αν δεν άφησε την τελευταία της πνοή πάνω στα βασανιστήρια, τότε αν και μισοπεθαμένη θα την εκτέλεσαν κατόπιν με εξίσου οδυνηρό και βασανιστικό τρόπο...μυστικά, για να μην δημιουργήσουν μια «Μάρτυρα», μια «Ηρωΐδα» που θα ξεσήκωνε τα πλήθη σε όλη την Ευρώπη....τη στιγμή που ακόμη δεν είχε ξεκινήσει το αντάρτικο πουθενά..

 

Για να μην σας συνέλαβαν κύριε Γλέζο, σημαίνει ότι το ηρωϊκό εκείνο κορίτσι, αν και μισοπεθαμένο ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΕ...

 

Κι εσείς πως τάχα την ΤΙΜΗΣΑΤΕ κύριε Γλέζο;

Αλλά ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκέπασε...

Ή το γερμανικό μπετόν τέλος πάντων εκεί που την παραχώσανε χωρίς καν κηδεία για να μην την βρει ποτέ κανείς...

Ας μην σκάει εκεί που βρίσκεται...οι συναγωνιστές της την ΤΙΜΗΣΑΝ δεόντως μετά θάνατον, ε, κύριε Γλέζο;

Κι εσείς και αυτός ο Λαός, ε; Και οι κατοπινοί σύντροφοί σας....και ιδίως οι ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΕΣ σας, ε;

Και οι κυβερνήσεις και η Ακαδημία Αθηνών και οι πάντες....

Να, εκεί είναι τα πρακτικά...23/12/1958 έγινε η καταγγελία...

Γιατί άραγε ΚΑΝΕΙΣ δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ; Ούτε εσείς, ούτε κανείς άλλος...

Γιατί ούτε ο εθνικόφρων τύπος της εποχής αναφέρει τίποτα;

Γιατί οι τότε σύντροφοί σας στον παραπάνω διάλογο αρνούνται να «αναφερθούν στο συγκεκριμένο θέμα» παρά το φέρνουν γύρω γύρω προσπαθώντας να το προσπεράσουν;

Γιατί ο ίδιος ο Μανιαδάκης τ’ αφήνει τελικά;

Μήπως ήταν μια «προειδοποίηση κάποιων κέντρων» προς εσάς κύριε Γλέζο;

Ποιά «κέντρα» και «τι είδους προειδοποίηση» ήταν εκείνη;

Μήπως κάτι στο στυλ «θα παραμείνεις Ήρωας για όσο εμείς θα το θελήσουμε, οπότε πρόσεξε καλά»;

Προφανώς, για να μην «έδωσαν συνέχεια» στο θέμα της«αποκάλυψης της Ηρωΐδας» μάλλον «συμμορφωθήκατε» κύριε Γλέζο...σε «τι συμμορφωθήκατε» άραγε;

Και ήξεραν άραγε οι τότε σύντροφοί σας «τι ήταν εκείνο στο οποίο συμμορφωθήκατε»;

Αυτό δίνει τροφή, όπως καταλαβαίνετε για άλλα σενάρια κύριε Γλέζο...αλλά αυτά σε επόμενο άρθρο...

Γεγονός για την ώρα παραμένει ένα...

Είναι γλυκειά η δόξα, ε κύριε Γλέζο;

Ιδίως όταν είσαι Άθεος, τότε στα 90+ σου δεν έχεις και Μεταφυσικές αναστολές για μετά θάνατον προβλήματα στην Ψυχή σου...

Σε ποιά ψυχή να πιστεύει ένας Άθεος;

Ας πρόσεχε, στην τελική εκείνο το κορίτσι...να μην ήταν «ευκολόπιστη» σε θέματα Ηρωϊσμών και να μην θυσιάζονταν για δύο τύπους που θα την ξεχνούσαν μετά και θα έπαιρναν αυτοί ΟΛΗ την δόξα...η οποία και ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΝΑΛΟΓΟΥΣΕ βεβαίως...

Εκτός κι αν έτρεξε άλλο σενάριο για το καϋμένο το κορίτσι...

Να επέζησε, να έφυγε αιμόφυρτη από την Ακρόπολη μετά τον ομαδικό βιασμό της και να την αναζήτησαν κατόπιν οι Γκεσταπίτες για να την συλλάβουν...

Λογικά, για να την δέχτηκαν οι Γερμανοί της Φρουράς Ακροπόλεως μέσα στο θάλαμό τους θα πρέπει να την γνώριζαν από πριν. Άρα, ήξεραν και τον κύκλο της και ποιούς και που να την αναζητήσουν. Εύκολα θα έφταναν και στην οικογένειά της.

Σε μια τέτοια περίπτωση, οπωσδήποτε «κάποιοι» θα ανησύχησαν μήπως στην ανάκριση και στα βασανιστήρια «σπάσει» η κοπέλα...

Κάποιοι λοιπόν «την έφαγαν»; Κι αυτήν και την οικογένειά της;

Ή τους/την φυγάδευσαν, γλίτωσε προσωρινά για να την φάνε αργότερα «κάποιοι άλλοι» των «νέων κύκλων» σας;

Καθόλου απίθανο σενάριο. Άλλωστε, στα Δεκεμβριανά η ΟΠΛΑ εξόντωσε μέγα πλήθος γυναικών με την κατηγορία των «συνεργατιδών των Γερμανών», σωστά;

Εξάλλου και ηρωΐδα να ήταν μια γυναίκα εκείνες τις ημέρες τι θα έβγαινε να πει κατόπιν; Πως  «χρησιμοποίησε τα ερωτικά της κάλλη» για αντιπερισπασμό στους Γερμανούς» μέχρις ότου οι άντρες ολοκληρώσουν μια άλλη επιχείρηση»;

Αυτές οι «ηρωΐδες της κατοχής» ήταν προφανώς «χαμένες από χέρι».

Εγκατελειμμένες από χέρι κι απ’ όλους.

Λοιπόν; Τι έγινε με την Ηρωϊκή Ελληνίδα της Ακρόπολης κύριε Γλέζο;

Μόνον εσείς γνωρίζετε...θα μιλήσετε άραγε έστω και τώρα; ή θα πάρετε τα μυστικά μαζί σας;

Γυναίκες της Αριστεράς να τον χαίρεστε τον Αγωνιστή σας...τον «Ηρωϊκό Υπερασπιστή» σας...φτύστε τον κιόλας μην σας τον ματιάσουν...το παράδειγμά του δείχνει ξεκάθαρα τι σας περιμένει στο μέλλον από τον Ουμανισμό και τον Αγωνιστικό Πολιτισμό που εκπροσωπούν τέτοιοι άνθρωποι... «τέτοιοι Ήρωες»...