Η ρωσοτουρκική κρίση και... η Ελλάδα τί;

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος 

Από την Τέταρτη 24 Νοεμβρίου έχει ξεσπάσει μια πρωτοφανής κρίση μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας για πολλούς ξαφνική, αλλά για όσους μελετούσαν τις εξελίξεις αναπόφευκτη ότι κάποια στιγμή θα ξεσπούσε με όλες τις συνέπειες της. Το μεγάλο και επίμαχο ερώτημα σε αυτή την κρίση είναι ποια είναι η θέση της χώρας μας, η οποία για πολλούς είναι αυτή την περίοδο άνευ εθνικής κυριαρχίας.

Και πρώτα πρώτα να πάρουμε τα πράγματα από τη αρχή. Η εσωτερική σύγκρουση στην Συρία και ο αιματηρός εμφύλιος πόλεμος προκλήθηκε ουσιαστικά από την σύγκρουση δυο ενεργειακών αγωγών. Τον αγωγό του Κατάρ και του αγωγό του Ιράν. Ο πρώτος θα ακολουθούσε την διαδρομή Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Ιορδανία, Συρία και Τουρκία και ο δεύτερος την διαδρομή Ιράν, Ιράκ, Συρία, (Δαμασκός) Λίβανος, Κύπρος και Ελλάδα. Όπως βλέπουμε η Συρία ήταν το κομβικό σημείο των δυο αγωγών, ενώ στο βάθος και οι δυο αγωγοί είχαν σαν αντικείμενο την Ρωσία και την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από την Ρωσία.

Ο πρόεδρος Άσαντ, (μέχρι το 2011 μεγάλος «αδερφός» του Ερντογάν και στη συνέχεια… στυγνός δικτάτορας), σαν σύμμαχος της Ρωσίας φυσικά είχε απορρίψει τον αγωγό του Κατάρ, ενώ τον Μάρτιο του 2011 είχε υπογράψει την κατασκευή του αγωγού του Ιράν ο οποίος είχε ονομαστεί ο «Αγωγός της Φιλίας». Έτσι ο κυριότερος σύμμαχος της Ρωσίας στην Μέση Ανατολή έπρεπε να ανατραπεί. Φυσικά όλα αυτά ήταν εν γνώση του Πούτιν, ο οποίος γνώριζε τα αντιρωσικά σχέδια αλλά είχε μπλοκαριστεί από την Ουκρανία και γι’ αυτό στη αρχή οι αντιδράσεις υποστήριξης του στον Άσαντ ήταν χλιαρές.

Η Τουρκία είχε επενδύσει τα μέγιστα στην ανατροπή του Άσαντ την οποία υπολόγιζε μέσα σε ένα εξάμηνο το πολύ, και στην υλοποίηση του αγωγού του Κατάρ, γιατί θα γίνονταν ο κόμβος ενεργειακής παροχής της Ευρώπης συν τον αγωγό Μπακού – Τζευχάν. Για τον λόγο αυτό στήριξε με κάθε μέσο τους Τζιχαντιστές που ήταν το κύριο μέτωπο κατά του Άσαντ, καθώς εκμεταλλεύτηκε το θρησκευτικό στοιχείο για να προσελκύσουν μουσουλμάνους μαχητές από όλο τον κόσμο. Παράλληλα η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε τις πετρελαιοπηγές των Τζιχαντιστών και με την συνεργασία του Μπαρζανί του β. Ιράκ κέρδιζε εκατομμύρια δολάρια με τα οποία ο Ερντογάν έκτισε το μεγάλο και σκανδαλώδες παλάτι του στην Άγκυρα.

Εκεί όμως που τα «χάλασε» ο Ερντογάν ήταν ότι κάποια στιγμή θεώρησε τον εαυτό του νέο σουλτάνο και γι’ αυτό έπρεπε να ηγηθεί μιας νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας και από την άλλη νέο χαλίφη, όπως ήταν οι Οθωμανοί σουλτάνοι και να ηγηθεί όλου του ισλαμικού κόσμου. Γι” αυτό έκανε το λάθος να συγκρουστεί άμεσα με το Ισραήλ, δημιουργώντας μεγάλες αντιπάθειες μέσα στις ΗΠΑ τα σχέδια της οποίας είχε κληθεί να υλοποιήσει στην Μέση Ανατολή. Από την άλλη το άγχος των Κούρδων τον διακατέχει μόνιμα και ένεκα τούτου έχει πάλι πρόβλημα με τις ΗΠΑ που από την δεκαετία του ενενήντα μετά την εξουδετέρωση του Οτσαλάν, επιδίωξαν μαζί με το Ισραήλ να εκμεταλλευτούν το κουρδικό στοιχείο για ένα γέρο προγεφύρωμα τους στην Μέση Ανατολή.

Τώρα να έρθουμε στη κρίση. Σίγουρα ο Ερντογά δεν έκανε την προσχεδιασμένη κίνηση του να καταρρίψει το ρωσικό αεροσκάφος αν δεν είχε κάποιες «πλάτες». Το βασικό όμως αίτιο ήταν ότι ο Ερντογάν κατάλαβε ότι εξ’ αιτίας των Τζιχαντιστών που είχαν αρχίσει να ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο, είχε αρχίσει μια προσέγγιση ΗΠΑ Ρωσίας που θα τον ανάγκαζε να υποχωρήσει στο θέμα της Συρίας, ένα θέμα που γι’ αυτόν ήταν εθνικό κεφάλαιο γοήτρου. Έτσι προχώρησε στο μεγάλο βήμα που τον άφηνε όμως σε πολλά σημεία μετέωρο, καθώς οι αντιδράσεις των συμμάχων του δεν ήταν οι αναμενόμενες ενώ η ρωσική οργή ξέσπασε πολύ μεγαλύτερη από ότι περίμενε.

Στην διεθνή διπλωματία δεν υπάρχουν φιλίες και συναισθήματα, αν και πολλές φορές οι κυβερνήσεις επηρεάζονται από την επικοινωνιακή πολιτική και τα συναισθήματα των λαών τους. Η οργή του ρωσικού λαού κατά της Τουρκίας η οποία οξύνθηκε ακόμα περισσότερο από το βίντεο των Τουρκομάνων, (ένα βίντεο που πολλοί στην Άγκυρα το θεώρησαν μεγάλο επικοινωνιακό λάθος), που σκύλεψαν το πτώμα του Ρώσου πιλότου, συνέβαλλε στην σκλήρυνση της στάσης του προέδρου Πούτιν. Το παράδοξο στην ιστορία αυτή είναι πως ωφελημένοι από την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους είναι πρώτος ο Άσαντ, που σταθεροποιεί την στήριξη του από το Ιράν και την Ρωσία, ενώ έδωσε την ευκαιρία στον Πούτιν να εγκαταστήσει του πυραύλους S-400 στην Συρία, αλλάζοντας όλα τα στρατηγικά δεδομένα στην ευρύτερη ανατολική Μεσόγειο υπέρ της Ρωσίας. Δηλαδή με λίγα λόγια ο Ερντογάν χωρίς να το επιδίωκε, δούλεψε… υπέρ του Πούτιν.

Το θέμα είναι τι γίνεται από εδώ και περά. Και κατ’ αρχή ποιος είναι ο ρόλος της Ελλάδας. Δυστυχώς μέχρι σήμερα κάνεις δεν έλαβε υπόψη του ποιες είναι οι ελληνικές θέσεις στον συριακό εμφύλιο, αν και η Ελλάδα συνδέεται άμεσα με τους ορθοδόξους της Συρίας. Σε καμία διεθνή διάσκεψη για την Σύρια δεν κλήθηκε Έλληνας αντιπρόσωπος, αν και η Ελλάδα είναι χώρα γεωγραφικά «κλειδί» για την περιοχή. Θα μου πείτε ποιος υπολογίζει μια χώρα μειωμένης εθνικής κυριαρχίας ? Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως στην Άγκυρα θεωρούν την Ελλάδα σαν μη υπολογίσημη δύναμη και αυτό φάνηκε χαρακτηριστικά από του ότι οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρώφ, για τις τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, ούτε καν τις ανέφεραν τα τουρκικά ΜΜΕ!

Όσον αφορά την ρωσοτουρκική κρίση το πιο πιθανό είναι να υπάρξει σταδιακά εκτόνωση, αν και ο Πούτιν θα το «φυλάει» από εδώ και πέρα για τον Ερντογάν και τις «πονηριές» του, εκτός και αν οι πονηριές αυτές και η αλαζονεία του Τούρκου προέδρου προκαλέσουν και άλλο θερμό επεισόδιο με αφορμή την ρωσική εξόντωση των Τουρκομάνων που είναι και οι κύριοι προμηθευτές του παράνομου πετρελαίου στην Τουρκία.

Ο Ερντογάν, παρά τις εθνικιστικές του κορώνες γνωρίζει πως έκανε ένα μετέωρο βήμα που ακόμα δεν ξέρει που και πως θα του βγει. Έχει ήδη προκαλέσει την μήνι του Ιράν, το οποίο σε αντίθεση με την Ελλάδα στην Άγκυρα πάντα υπολογίζουν και παράλληλα συνεχίζεται να υπάρχει η εσωτερική «πληγή» («προσφερόμενη» στους εχθρούς της Τουρκίας), του κουρδικού, που αντί να κλείνει αιμορραγεί καθημερινά.

Το πρόβλημα με την Ελλάδα είναι ότι αφ’ ενός είναι «δεμένη» στην μνημονιακη της κατάσταση και αφ’ ετέρου είναι δεσμευμένη με το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση στην εξωτερική της πολιτική. Και καλά, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει εξωτερική πολιτική καθώς κάθε χώρα συχνά κάνει του κεφαλιού της, αλλά στο ΝΑΤΟ τα πράγματα είναι σοβαρά και εδώ έγκειται τι το πρόβλημα. Αν ζητηθεί εξ’ αιτίας των κλήσεων της Άγκυρας πιο ενεργό η συμμέτοχη της χώρας μας στην ρωσοτουρκική αντίθεση και όχι μόνο, το ερώτημα είναι τι πρέπει να πράξουμε ?

Ανεξάρτητα του ότι πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα καθώς θεωρούν ότι είμαστε κράτος-δορυφόρος, μια σοβαρή απάντηση σε αυτό το πρόβλημα είναι ακριβώς να επικαλεστούμε την στάση της Τουρκίας που ενώ είναι εταίρος στο ΝΑΤΟ, ακολουθεί αυτόνομη εξωτερική πολιτική και συχνά απειλεί ακόμα και τις ΗΠΑ όταν παραβιάζονται τα εθνικά της συμφέροντα. Ποια χώρα του ΝΑΤΟ μέχρι προχθές συμμετείχε σε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με την Ρωσία, ενώ μέχρι χτες οι Τούρκοι εκβίαζαν το ΝΑΤΟ με την αγορά των κινεζικών πυραύλων.

Γιατί άλλοι μπορούν και εμείς που έχουμε πολύ καλύτερη γεωγραφική θέση όχι;

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η... ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΠΗΔΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΤΥΡΟΠΙΤΑ!!!

Σάλο και οργή έχει προκαλέσει στην Ελλάδα το δημοσίευμα της γνωστής για τα... ανθελληνικά της αισθήματα αγγλικής εφημερίδας Times σύμφωνα με το οποίο οι νεαρές ελληνίδες βρίσκονται σε τέτοια οικονομική απόγνωση που πουλάνε το κορμί τους για ένα σάντουϊτς ή μία τυρόπιτα. 

Το παντελώς ανυπόστατο όσο και ακραία δυσφημιστικό για την χώρα μας δημοσίευμα, είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας της ιστορικής αυτής εφημερίδας με την Ανθή Καρασάββα, μία δημοσιογράφο η οποία έχει αναλάβει... εργολαβικά εδώ και χρόνια να προβάλει ό,τι πιο αρνητικό στερεότυπο υπάρχει για τους Έλληνες υπό τον μανδύα του «ρεπορτάζ».

Πρόκειται ίσως για την πιο αμφιλεγόμενη ξένη ανταποκρίτρια στην Ελλάδα, η οποία μάλιστα διεγράφη το 2009 από την Γενική Συνέλευση της Ένωσης Ξένων Ανταποκριτών γιατί όπως είχε ανακοινωθεί είχε έμμισθη σχέση με δημόσιες υπηρεσίες (μεταξύ άλλων και με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης επί σειρά ετών, τόσο επί ΝΔ όσο και επί ΠΑΣΟΚ). 

Μέχρι να εκδιωχθεί, η Ανθή Καρασάββα ήταν ανταποκρίτρια των New York Times και του CNN, θέση από την οποία εξασκούσε την τέχνη του ανθελληνικού ρεπορτάζ με ιδιαίτερη ζέση. Αρκεί να θυμηθούμε ότι είχε αναφερθεί στις ανασκαφές της Αμφίπολης ως μιας πόλης που βρίσκεται κοντά στη Μακεδονία (εννοώντας τα Σκόπια!), ξεσηκώνοντας τους πάντες εναντίον της. 

Στο ίδιο μήκος κύματος και πολλά ακόμα ρεπορτάζ στα οποία αναφέροντας δεκάδες απιθανότητες (όπως για παράδειγμα η δήθεν εκπαίδευση Κούρδων του ΡΚΚ στη Νέα Μάκρη!), με μόνιμο πάντα μοτίβο την διάθεσή της να προκαλέσει θόρυβο όχι με την ακρίβεια του ρεπορτάζ αλλά με την χολή που θα εκτόξευε εναντίον της Ελλάδας.

Η μεγαλωμένη στη Νέα Υόρκη Ανθή Καρασάββα έχει πλέον βρει στέγη σε «φιλικό -και δη ανθελληνικό- λιμάνι», τους βρετανικούς Times. Εκεί όπου ξαναχτύπησε χθες, με το προαναφερθέν «ρεπορτάζ» το οποίο στερείται κάθε σχέσης με την αλήθεια και την πραγματικότητα της Ελλάδας σήμερα. 

Όπως η ίδια αναφέρει, το «ρεπορτάζ« της βασίζεται σε μία έρευνα του Καθηγητή Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Γρηγόρη Λάζου, ο οποίος επί σειρά ετών ασχολείται με το θέμα της πορνείας και του trafficking στην Ελλάδα και κυρίως στην Αθήνα. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής του στο συγκεκριμένο θέμα, και παρά τις πολλές φορές ακραίες θέσεις του και την προδιάθεσή του για υπερβολές, αποτελεί μια αξιόλογη πηγή για όσους θέλουν να ασχοληθούν με το θέμα. 

Όπως και στα περισσότερα «ρεπορτάζ» της η Ανθή Καρασσάβα επιλέγει την οδό της επιλεκτικής δημοσιογραφίας, ξεχωρίζοντας από την μελέτη του Γρηγόρη Λάζου ό,τι βολεύει την ανθελληνική ματιά της (αλλά και της εφημερίδας που αυτή την στιγμή εξυπηρετεί). 

Γιατί αν ανατρέξει κανείς σε πρόσφατες παρουσιάσεις της έρευνας του Γρηγόρη Λάζου, θα διαπιστώσει ότι οι φράσεις αυτές είναι μόνο ένα μικρό μέρος της όλης έρευνας. Μία έρευνα η οποία παρουσιάστηκε στις αρχές του 2015, και κάνει λόγο για μείωση του φαινομένου της πορνείας και του trafficking στην Ελλάδα. Γεγονός με το οποίο συμφωνεί και η Ελληνική Αστυνομία αλλά και ο τότε αναπληρωτής Υπουργός Δημόσιας Τάξης Γιάννης Πανούσης. 

Ενδεικτικό της αντίληψης για την «δημοσιογραφία» της Ανθής Καρασάββα είναι και ο τρόπος της επιλεκτικής ανάγνωσης της έρευνας. Ενώ τα στατιστικά στοιχεία όπως παρουσιάζονται από τον καθηγητή, δείχνουν ότι η παρουσία των Ελληνίδων είναι στο πλαίσιο του αναμενόμενου, η Καρασάββα εφευρίσκει ένα ποσοστό της τάξης του... 80%. Παρουσιάζοντας μάλιστα έναν... τιμοκατάλογο του αγοραίου έρωτα στην Αθήνα με τα μόλις 2 ευρώ για μισή ώρα (να μη μιλήσουμε για τον απίθανο τίτλο ότι οι Ελληνίδες πουλάνε συνουσία για μια τυρόπιτα ή ένα σάντουϊτς) ο οποίος είναι εκτός πραγματικότητας.

Το θέμα είναι ότι πέρα από τις στατιστικές και τις «έρευνες» εκείνο που έχει σημασία είναι ότι για άλλη μια φορά η δημοσιογράφος Ανθή Καρασάββα χρησιμοποίησε την θέση της για να κάνει κακό στην χώρα μας, για ένα θέμα που, εν πολλοίς, είναι ήσσονος σημασίας. 

Πιστή στον δρόμο που έχει χαράξει εδώ και πολλά χρόνια, επιμένει να ασκεί την «δημοσιογραφία» γράφοντας ανταποκρίσεις από μία Ελλάδα όχι όπως είναι αλλά όπως την φτιάχνει η ίδια για «μια χούφτα δολάρια». Είναι εκεί που πλέον αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι ίσως μία τυρόπιτα έχει μάλλον μεγαλύτερη αξία από κάποια ρεπορτάζ.

http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2015/11/blog-post_1797.html

Ο Πούτιν είναι ισχυρός, όχι ηλίθιος...

Τελικά επικρατεί η παράνοια; 
Είναι δυνατόν η Τουρκία να καταρρίπτει ρωσικό πολεμικό αεροσκάφος και να προκαλεί την Ρωσία στρατιωτικά; 
Υπάρχει, πραγματικά, κάποιος λογικός κάτοικος του πλανήτη, που να πιστεύει πως το τουρκικό «χτύπημα» κατά της Ρωσίας έγινε σε καθεστώς παράνοιας ή, μήπως, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε με σκοπό να προκαλέσει την Ρωσία;
Εάν προσεγγίσουμε με λογική το γεγονός, αλλά και γνωρίζοντας τις αγαστές σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ (για την ακρίβεια πρόκειται για σχέσεις σκύλου –μαντρόσκυλου- και αφεντικού), αντιλαμβανόμαστε πως η Τουρκία (του ημιπαράφρονα Ερντογάν) μέσω της κατάρριψης του ρωσικού μαχητικού (αλλά και της δημοσίευσης του λυντσαρίσματος των ρώσων πιλότων από τους τζιχαντιστές), είναι απλά το… «τυράκι» στην παγίδα της Ουάσιγκτον προς την Μόσχα…

Και γιατί ο Λευκός Οίκος να σχεδιάζει μία μακράν προκλητική ενέργεια κατά του Κρεμλίνου; 
Γιατί να βάζει τον «λαγό» του να εκτεθεί με πρωτοφανή θρασύτητα απέναντι στην Ρωσία του Πούτιν, που έχει την στρατιωτική ικανότητα να «περάσει πάνω από την Τουρκία» συνθλίβοντάς την (κυριολεκτικά);

Μετά το τουρκικό θρασύδειλο (χαρακτηριστικό γνώρισμα της Τουρκίας) «χτύπημα», υπήρχε η βεβαιότητα σκληρής ρωσικής ανταπόδοσης. Όμως, ο Πούτιν δεν είναι τυχαίος, ούτε η ρωσική στρατηγική και πολιτική μπορεί να πιαστεί στην «ξόβεργα» των ΗΠΑ. Η Ρωσία ενεπλάκη στην Συρία και υπολόγισε όλες τις παραμέτρους. Για κάποιους, «ποντάρισε» ακόμη και στο να υπάρξει μία «αψυχολόγητη ενέργεια» από την πλευρά της Τουρκίας, της χώρας – μέλους του ΝΑΤΟ. Η δήλωση, εξάλλου, του ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, ήταν μεστή νοήματος: «Το γεγονός ότι η Τουρκία δεν προσπάθησε να επικοινωνήσει με τη Ρωσία μετά το δυστύχημα και έσπευσε να συγκαλέσει σύνοδο του ΝΑΤΟ είναι ανησυχητικό. Μοιάζει σαν η Τουρκία να θέλει το ΝΑΤΟ να υπηρετήσει τα συμφέροντα του Ισλαμικού Κράτους»...

Η Ρωσία δεν έγινε υπερδύναμη εξαιτίας της τύχης. Την ισχύ της την στηρίζει ταυτόχρονα στην διπλωματία, στους στρατηγικούς της γεωπολιτικούς και γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς και την διασφαλίζει με μία πρώτου μεγέθους στρατιωτική ισχύ. Και αυτή την ισχύ δεν την σπαταλά σε φτηνούς αντιπερισπασμούς. Η «ρωσική μηχανή» έχει δώσει ικανά στοιχεία της σοβαρότητας με την οποία κινείται και έχει καταστήσει σαφές πως η Μόσχα αποφασίζει ποιόν, πότε και που θα αντιμετωπίσει. 

Όλα δείχνουν πως το κύρος της Ρωσίας επλήγη μετά την τουρκική επιθετικότητα… Συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο; Φυσικά ναι, αλλά... Την απάντηση την δίνει ο εκπρόσωπος των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, ο οποίος χαρακτήρισε το ζήτημα της κατάρριψης του ρωσικού αεροσκάφους ως θέμα που αφορά τις κυβερνήσεις Τουρκίας και Ρωσίας, κρατώντας αποστάσεις από την Άγκυρα. Δηλαδή, οι ΗΠΑ αφού αντιλήφθηκαν το τραγικό λάθος της Τουρκίας (μετά την κατάρριψη η Άγκυρα απευθύνθηκε αμέσως στο ΝΑΤΟ, αντί να ειδοποιήσει την Μόσχα για την κατάληξη της «παραβατικότητας» του ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους), στέλνουν ένα μήνυμα «ειρήνης», λέγοντας έμμεσα στους ρώσους πως «το θέμα είναι διμερές» και δεν αφορά τις ΗΠΑ! Δηλαδή, η Ρωσία μπορεί να ανταποδώσει με ένα ίδιας ισχύος χτύπημα την Τουρκία! 

Ακόμη και αυτή η αμερικανική «παρέμβαση», όμως, θεωρείται παγίδα (σε δεύτερο χρόνο) προς την Μόσχα, αφού μία ρωσική ανταπόδοση θα μπορέσει να εκκινήσει (αυτοματοποιημένα) την οποιαδήποτε εμπλοκή του ΝΑΤΟ, κάτι το οποίο αυτή τη στιγμή δεν ισχύει, αφού επιτιθέμενη εμφανίζεται η Τουρκία και, προφανώς, τα στοιχεία πτήσης δεν δικαιολογούν την τουρκική επιθετικότητα. Οπότε… ο στρατός των ΗΠΑ δεν θεωρεί το «θερμό επεισόδιο» ικανό για οποιαδήποτε εμπλοκή του στη διαφορά που προκλήθηκε μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας. Μάλιστα, η αμερικανική παρέμβαση θεωρεί το ζήτημα πολιτικό και όχι… στρατιωτικό (στο σημείο αυτό βρίσκεται και η παγίδα προς τη Μόσχα).

Στο ερώτημα γιατί οι ΗΠΑ να δημιουργούν μία τέτοια κλιμάκωση και ένταση (με τη βοήθεια του χρήσιμου ηλιθίου «λαγού», την Τουρκία), η απάντηση είναι περισσότερο απλή από όσο φαίνεται. Οι ΗΠΑ επιθυμούν να επιστρέψουν στη Μέση Ανατολή, αφού διαπίστωσαν πως η πανίσχυρη ρωσική παρέμβαση στη Συρία δεν ανέτρεψε μόνο τα αποτελέσματα στα πεδία των μαχών, αλλά κατόρθωσε να δώσει στην Ρωσία ηθικό πλεονέκτημα, να αποκτήσει πολύ καλές σχέσεις εμπιστοσύνης και σεβασμού με τις χώρες της περιοχής και, επιπλέον, να έχει ξεκινήσει την διαδικασία δημιουργίας ισχυρών θεμελίων αποκτώντας πανίσχυρο γεωπολιτικό, γεωστρατηγικό και… οικονομικό πλεονέκτημα έναντι των ΗΠΑ, των οποίων η πολιτική, αλλά κυρίως ο ρόλος, αποδείχθηκε λίαν καταστροφικός για τις χώρες και τους πληθυσμούς της Μέσης και Εγγύς Ανατολής.
Τα «εργαλεία» (τζιχαντιστές, μισθοφόροι και εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου) λειτούργησαν πλέον του δέοντος (βλ. αποκεφαλισμοί, εμπόριο ανθρώπων κ.α.), ενώ ο «αντιπρόσωπος» (Τουρκία) αποδείχθηκε απολύτως ανεπαρκής για τον ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό της Ουάσιγκτον που επιχείρησε να επιβάλει την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» μέσω ενός κατακερματισμού της Συρίας και του Ιράκ (αρχικά, μετά θα ακολουθούσαν Λίβανος και Ιορδανία), προκειμένου οι αντιστάσεις των γηγενών πληθυσμών να μειωθούν στο ελάχιστο κατά την εφαρμογή του συνολικότερου αμερικανικού γεωπολιτικού και γεωοικονομικού σχεδιασμού, που θα προσέφερε –επ’ αμοιβή- ασφάλεια στην μεταφορά πετρελαίου και φυσικού αερίου από το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία προς την Ευρώπη (ενέργεια που αποσκοπούσε στην οικονομική αποδυνάμωση της Ρωσίας στην αγορά ενέργειας).

Η παρέμβαση, όμως, της Ρωσίας, ήταν καταλυτική. Σταμάτησε αρχικά και γκρέμισε μέσα σε μερικές εβδομάδες το σχέδιο των ΗΠΑ. Η προσπάθεια να εμφανιστεί η ισλαμική τρομοκρατία ως ο «μεγάλος εχθρός», ικανοποίησε περισσότερο ανάγκες ελέγχου του ευρωπαϊκού πληθυσμού. Δεν μπόρεσε (και ούτε θα μπορούσε άλλωστε) να κινητοποιήσει επαρκώς το ΝΑΤΟ, για να μετακινηθούν ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα στη Συρία.
Η εσωτερική απειλή μίας ή περισσότερων χωρών, και η ένοπλη αντιμετώπισή της δεν είναι (ακόμη) σαφής αρμοδιότητα του ΝΑΤΟ που να μπορεί να αιτιολογηθεί στους απειλούμενους πληθυσμούς. Η απειλή έπρεπε να είναι περισσότερο συγκεκριμένη, και κατά χώρας μέλους του ΝΑΤΟ.
Την «βρώμικη δουλειά», της εμπλοκής του ΝΑΤΟ στη Συρία, την ανέλαβε η Τουρκία (γνωστή και ως «χώρα τρομοκράτης»), όμως επειδή είναι διαφορετικό το θρασύς από το ικανός και, κυρίως, το πονηρός από το έξυπνος, η Τουρκία δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τη «δουλειά» που ανέλαβε, αφού αμέσως μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού έτρεξε να ζητήσει την προστασία του ΝΑΤΟ, αντί να αντιμετωπίσει με θάρρος (και επιχειρήματα) την Ρωσία. 

Τι σκοπεύει να κάνει η Ρωσία; Πώς θα απαντήσει η «ρωσική αρκούδα»;

Το ερώτημα είναι προφανές και λογικό. Ενισχύεται μάλιστα από τις δηλώσεις του ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος δήλωσε στο RT:

«Μετά το συμβάν, αντί να επιδιώξει δέουσα επικοινωνία με μας, έσπευσε να συζητήσει με εταίρους στο NATO, λες κι εμείς χτυπήσαμε. Η Τουρκία είναι μεταξύ αυτών, που δήλωσαν ότι δήθεν πολεμούν την τρομοκρατία στο πλαίσιο της αμερικανικής συμμαχίας και τώρα χτυπάει πισώπλατα. Αυτοί που κατάφεραν αυτό το πισώπλατο χτύπημα είναι συνεργάτες των τρομοκρατών. Η Russia δεν θα ανεχθεί να γίνονται τέτοια εγκλήματα».

Θα απαντήσει, λοιπόν, η Ρωσία σε στρατιωτικό επίπεδο; Φυσικά όχι! Η Ρωσία είναι μία υπερδύναμη που γνωρίζει τις δυνατότητές της και, κυρίως, ιεραρχεί τις προτεραιότητές της. Και πρώτη προτεραιότητα της Μόσχας αυτή τη χρονική περίοδο είναι να μην εμφανιστεί, επ' ουδενί, ως η αιτία διάσπασης του κοινού μετώπου κατά του καρκινώματος των τζιχαντιστών. Μπορεί, ενδεχομένως, κατά το το επόμενο διάστημα ημερών, εβδομάδων και μηνών, να παρουσιαστούν σοβαρά και τραγικά ατυχήματα στον τουρκικό στρατό. Ενδεχομένως, μπορεί ξαφνικά οι Κούρδοι του ΡΚΚ να βρεθούν με ισχυρό οπλισμό (έως και αντιαεροπορικές ρουκέτες) και να επιτύχουν ισχυρά πλήγματα στον τουρκικό στρατό.
Ενδεχομένως θα υπάρξουν κάποια ισχυρά ρωσικά πλήγματα σε τουρκομάνους και σε περιοχές της Συρίας που (όλοι οι εμπλεκόμενοι γνωρίζουν) δραστηριοποιούνται μονάδες ή στελέχη του τουρκικού στρατού και των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. 
Αυτά ίσως γίνουν… Πρέπει να θεωρείται όμως σχεδόν βέβαιο, κι επειδή –σύμφωνα με τους αμερικανούς- το θέμα αφορά τις κυβερνήσεις των δύο χωρών (Ρωσίας και Τουρκίας), πως η Μόσχα θα επιλέξει να περάσει σε άλλους είδους, κατά πολύ ισχυρότερα χτυπήματα προς την Άγκυρα. «Χτυπήματα» για τα οποία κανείς δεν θα μπορεί να κατηγορήσει τον ρώσο πρόεδρο. «Χτυπήματα» όπως αυτά που επιχείρησαν συντονισμένα οι Ευρωπαίοι κατά της ρωσικής οικονομίας, μέσω του εμπάργκο που επέβαλαν στην Μόσχα. Εμπάργκο που επεκτάθηκε και σε πρόσωπα, εκτός από χρήματα, εμπορικές και τραπεζικές συναλλαγές.

Η Ρωσία εφοδιάζει την Τουρκία με φυσικό αέριο.
Επίσης, η Ρωσία στηρίζει τον τουρκικό τουρισμό με ένα τεράστιο πλήθος ρώσων τουριστών.
Ταυτόχρονα, η Ρωσία στηρίζει σημαντικότατα την τουρκική γεωργία…
Η Τουρκία, με απλά λόγια, στηρίζεται ενεργειακά και σε ένα αρκετά σημαντικό μέρος οικονομικά στην Ρωσία...

Εάν η Μόσχα περάσει στην υλοποίηση μέτρων διακοπής συνεργασίας οικονομικής, ενεργειακής και τουριστικής, τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν στο εσωτερικό της Τουρκίας θα είναι τέτοια, που κανείς δεν θα μπορέσει να αποκλείσει ακόμη και απόπειρα πραξικοπήματος κατά του «σουλτάνου» Ερντογάν και της καταστροφικής εξωτερικής πολιτικής που εφαρμόζει…
Ήδη κάποιες αντιπολιτευόμενες τουρκικές εφημερίδες όπως η Zaman, Cumhürriyet, Sözçü, μιλάνε για ανεύθυνη και εγκληματικά υπερφίαλη πολιτική του διδύμου Ερντογάν - Νταβούτογλου, που οδηγεί την Τουρκία σε πλήρη καταστροφή τις συνέπειες της οποίας θα τις πληρώσει πολύ ακριβά το τουρκικό έθνος.

Μην ψάχνουμε, λοιπόν, για την εκκίνηση ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου, μετά την παγίδα των ΗΠΑ προς τη Ρωσία. Η Μόσχα επιθυμεί να κρατήσει τις ΗΠΑ μακριά από τη Μέση Ανατολή για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Και μία στρατιωτικού τύπου «εμπλοκή» με την Τουρκία δεν εξυπηρετεί τον σχεδιασμό του Κρεμλίνου.
Φυσικά υπάρχει πίεση από το εσωτερικό της Ρωσίας για ανταπόδοση στον θρασύτατο Ερντογάν. Και, φυσικά, αυτή η ανταπόδοση δεν θα δοθεί τώρα... Μπορεί με αυτό τον τρόπο (της μη άμεσης και ισχυρής απάντησης) η Τουρκία να εμφανιστεί πανίσχυρη απέναντι στη Ρωσία, όμως θα είναι μία εικονική πραγματικότητα.  Και αυτή η "αυταπάτη" θα προσφέρει τεράστιες απώλειες στην ίδια την Τουρκία...

Όλοι γνωρίζουν πως είναι πολύ σημαντικό όταν δίνεται μία μάχη, να επιλέγει κανείς τον τόπο, τον χρόνο και ίσως τον αντίπαλο… Στην περίπτωση της «διαφοράς» μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, όλα δείχνουν πως η Ρωσία έχει τη δυνατότητα της «υπομονής», έχει την δυνατότητα της πληροφόρησης, έχει και την ισχύ. Μένει απλά να επιλέξει το πότε και πως θα «περάσει πάνω» από την Τουρκία.
Η εκδίκηση (αν υφίσταται σε παγκόσμιο επίπεδο) είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Στην περίπτωση της ρωσικής απάντησης στην Τουρκία, όλα δείχνουν πως αυτό το πιάτο θα περάσει τους παγετούς του χειμώνα, αλλά με τις αρχές τις άνοιξης, αναμένεται να γίνει κάτι περισσότερο από καυτό…

Μέχρι τώρα η Τουρκία έχει δώσει πολλές αφορμές στην Ρωσία. Η συμπεριφορά της ως χώρα και η συμμετοχή της (ως πιόνι) στην ανάπτυξη του γεωπολιτικού παιχνιδιού στην Μέση Ανατολή και όχι μόνο, η βαθύτατη εμπλοκή της στις δραστηριότητες των "αδελφών μουσουλμάνων" και των "τζιχαντιστών" και η φιλοδοξία της να μετατραπεί στον κυρίαρχο της περιοχής που θα καθορίσει τις δυνάμεις ισχύος για τα επόμενα εκατό χρόνια, μέχρι στιγμής δεν έχουν απαντηθεί από την Ρωσία (αλλά και την Κίνα, η οποία νιώθει τις τουρκικές οχλήσεις μέσω των Ουιγούρων), ενώ καλύπτονται από τον "προστάτη" που κατοικεί στον Λευκό Οίκο. 
Ο Πούτιν είναι ισχυρός, αλλά όχι ηλίθιος. Γνωρίζει τι συμβαίνει στη Μέση Ανατολή και δεν σκοπεύει να πέσει θύμα ούτε των ΗΠΑ, ούτε του «λαγού» που παίζει τον ρόλο του σουλτάνου. Έχει την ισχύ και θα την διαθέσει όπως πολύ καλά γνωρίζει, εξασθενώντας τον αντίπαλο σε όσα περισσότερα μέτωπα μπορεί, ενώ την ίδια στιγμή ο ίδιος θα ενισχύεται (ήδη η Ρωσική διοίκηση ανακοίνωσε συμμαχία με τους Κούρδους μαχητές ενώ θέτει την εναέρια υποστήριξη στην διάθεση τους, ενώ στο Ιρακινό Κουρδιστάν ήρθε σε επαφή με τους επιτελείς του PUK και το υπουργείο Πεσμεργκά με ατζέντα στρατιωτικής συνεργασίας και προμήθειας υλικού) γνωρίζοντας πως αυτή η παγίδα δεν είναι η τελευταία που θα του βάλουν οι φοβικοί των ΗΠΑ και οι χρήσιμοι ηλίθιοι «λαγοί» τους…

ΥΓ:Ο Ερντογάν ρίχνει λάδι στην φωτιά με δηλώσεις του: Η δήλωσή του ξεχειλίζει από γελοιότητα και υποκρισία: «Όποιος και να είναι αυτός που αντί να προσπαθήσει να σβήσει τη φωτιά στη Συρία χτυπάει τους Τουρκομάνους του Μπαϊρμπουτσάκ ή τους Άραβες στο Χαλέπι, είτε είναι το καθεστώς της Συρίας, είτε είναι τρομοκρατική οργάνωση είτε δύναμη που έρχεται από έξω, τους έχουμε ένα καθαρό μήνυμα. Ο συριακός λαός όπως όλοι οι άλλοι λαοί έχουν δικαίωμα να ζήσουν με ειρήνη και περηφάνια. Οι Άραβες, οι Κούρδοι, οι Τουρκομάνοι, οι Σουνίτες, οι Μουσουλμάνοι, οι Χριστιανοί είναι όλοι φίλοι μας», είπε ο Τούρκος πρόεδρος.
Ο Ερντογάν άνοιξε τις πόρτες της κόλασης χωρίς να σκεφθεί ότι θα είναι ο πρώτος που θα περάσει μέσα... Η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους και ο διαμελισμός των ρώσων πιλότων σηματοδότησαν την επικείμενη κατάρρευση και διάλυση της Τουρκίας. Λίγη υπομονή να έχουμε, η "παράσταση" μόλις ξεκίνησε.

ΣΚΟΥΛΙΚΗ ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ ΑΠΟ 14ΧΡΟΝΗ ΝΑ ΤΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ ΗΜΙΓΥΜΝΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Από τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος εξιχνιάστηκε υπόθεση προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας 14χρονης ημεδαπής, μέσω διαδικτύου. Σχηματίσθηκε σχετική δικογραφία τακτικής διαδικασίας, στο πλαίσιο προκαταρκτικής εξέτασης, ύστερα από εισαγγελική παραγγελία, σε βάρος 22χρονου ημεδαπού.

Ειδικότερα, η διερεύνηση της υπόθεσης ξεκίνησε ύστερα από καταγγελία 40χρονης ημεδαπής, μητέρας της ανήλικης, σύμφωνα με την οποία άγνωστος χρήστης του διαδικτύου, μέσω προφίλ σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης, έστειλε στην 14χρονη κόρη της, μηνύματα σεξιστικού περιεχομένου και προσπαθούσε παράλληλα να την πείσει να του στείλει φωτογραφίες της, όπου να απεικονίζεται η ίδια φορώντας μόνο εσώρουχα, με το πρόσχημα πως εργάζεται σε οίκο μόδας και αναζητά μοντέλα επίδειξης εσωρούχων.

Τα καταγγελλόμενα τέθηκαν υπόψη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών και παραγγέλθηκε η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, καθώς και η διενέργεια των απαραίτητων ανακριτικών πράξεων προς ανακάλυψη των στοιχείων ταυτότητας του δράστη.

Στο πλαίσιο αυτό, διενεργήθηκε ενδελεχής και εμπεριστατωμένη αστυνομική και ψηφιακή – διαδικτυακή έρευνα των στοιχείων και δεδομένων, προς διαλεύκανση της υπόθεσης και στη συνέχεια, αλληλογραφία με την σελίδα κοινωνικής δικτύωσης και με εταιρία παροχής υπηρεσιών διαδικτύου. Ως αποτέλεσμα, εντοπίστηκαν τα ηλεκτρονικά ίχνη του δράστη και ταυτοποιήθηκε ο 22χρονος.

Πρωινές ώρες χθες (23-11-2015), πραγματοποιήθηκε αιφνιδιαστική νομότυπη έρευνα, στην οικία του 22χρονου και ταυτοποιήθηκε η εμπλοκή του στις καταγγελλόμενες πράξεις.

Βρέθηκε και κατασχέθηκε φορητός ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο οποίος θα αποσταλεί στην Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών, για εργαστηριακές εξετάσεις, προκειμένου να διαπιστωθεί και να προσδιοριστεί επακριβώς ο βαθμός εμπλοκής του 22χρονου, στις καταγγελλόμενες ή και σε άλλες όμοιες πράξεις.

ΣΚΟΥΛΙΚΗ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ ΣΥΝΕΛΑΒΕ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

Ένας 27χρονος από το Μπαγκλαντές συνελήφθη από την Αστυνομία, καθώς αποπειράθηκε να ασελγήσει σε ανήλικο κοριτσάκι στο ασανσέρ της πολυκατοικίας που διέμενε στα Πατήσια.

Όταν το 13χρονο κοριτσάκι δέχθηκε την επίθεση του δράστη, άρχισε να καλεί σε βοήθεια. Ευτυχώς, τις φωνές του κοριτσιού άκουσαν ο πατέρας και η μητέρα του, που έσπευσαν να βοηθήσουν το παιδί τους να ξεφύγει. Αλλά στη θέα τους, το τέρας από το Μπαγκλαντές επιτέθηκε και ξυλοκόπησε την μητέρα του κοριτσιού και διέφυγε προσωρινά, ωστόσο συνελήφθη λίγο παρακάτω από αστυνομικούς.

Πρόκειται για σεσημασμένο βιαστή και παιδεραστή, που στο παρελθόν είχε διαπράξει δύο επιθέσεις κατά κοριτσιών, εκ των οποίων το ένα ήταν ανήλικο! Κι όχι μόνο αυτός ο εγκληματίας κυκλοφορούσε ελεύθερος, αλλά οι «αρχές» δε φρόντισαν ούτε καν να τον απελάσουν από τη χώρα!

Τωρα: ισλαμιστες διακινούν φωτογραφια που υποστηρίζουν ότι ειναι ο Ρώσος πιλότος νεκρός από βασανιστήρια

Αυτή ειναι η φωτογραφία που εμφανίστηκε αμέσως μετα την υποτιθέμενη συλληψη του ενος ρώσου πιλότου απο τους τουρκομανους ισλαμοφασιστες. Ο πιλότος φαίνεται να εχει δολοφονηθεί … με βασανιστήρια. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει επιβεβαίωση της γνησιότητας της φωτογραφιας.

Η Γερμανία βάζει τελικά τους Τούρκους στο Αιγαίο – Συνάντηση Τσίπρα, Μέρκελ, Νταβούτογλου

Δεν θα αργήσει να πραγματοποιηθεί η συνάντηση Τσίπρα - Μέρκελ - Νταβούτογλου με αντικείμενο το προσφυγικό, όπως δήλωσε ο αναπληρωτής εκπρόσωπος της γερμανικής καγκελαρίας Γκέοργκ Στράιτερ. Είπε πάντως ότι δεν είναι ακόμη σε θέση να ανακοινώσει ημερομηνία και τόπο.

Οι ηγέτες της Γερμανίας, της Ελλάδας και της Τουρκίας «έχουν εκφράσει τη θέλησή τους να συναντηθούν, διότι η προσφυγική κατάσταση αφορά τις τρεις χώρες ιδιαίτερα», ανέφερε ο Στράιτερ, αναφερόμενος στην τριμερή συνάντηση που προανήγγειλε την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου.

O εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Μάρτιν Σέφερ ρωτήθηκε για τη δημιουργία hotspots στην Τουρκία, αλλά περιορίστηκε να δηλώσει ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Άγκυρας βρίσκονται σε εξέλιξη και παρέπεμψε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για περισσότερες πληροφορίες.

«Δεν είναι μόνη της η Ελλάδα»

Στις προσφυγικές ροές αναφέρθηκε και η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για θέματα μετανάστευσης, Νατάσα Μπερτρό τονίζοντας ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνη της.
Κληθείσα να σχολιάσει κατά πόσο η Κομισιόν θεωρεί ότι η Ελλάδα έχει αφεθεί μόνη της να αντιμετωπίσει τις ροές των προσφύγων στο έδαφός της, η Μπερτρό απάντησε ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο και πως η Επιτροπή εργάζεται για να διασφαλίσει την απαραίτητη βοήθεια και στήριξη που χρειάζεται η χώρα.
«H Ελλάδα δεν είναι μόνη. Εργαζόμαστε με τις ελληνικές αρχές για να αυξήσουμε τις δυνατότητες υποδοχής προσφύγων στις 50.000 θέσεις ως το τέλος του χρόνου», υπενθύμισε η Μπερτρό, σημειώνοντας ότι ένα μεγάλο μέρος αυτής της προσπάθειας στηρίζει η Ύπατη Αρμοστεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, μέσω της επιδότησης ενοικίων.

Τόνισε ότι για τον καλύτερο συντονισμό της Επιτροπής με τις ελληνικές αρχές, ο γενικός διευθυντής της Κομισιόν και υπεύθυνος για τα διαρθρωτικά ταμεία, Μάρτεν Φερβέι έχει μεταβεί στην Ελλάδα και εργάζεται γι’ αυτόν τον σκοπό. Η ίδια εκπρόσωπος υπενθύμισε ότι η Επιτροπή έχει ήδη παράσχει μια πρώτη οικονομική βοήθεια για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα, ύψους 30 εκατ. ευρώ, και πως εξετάζονται τρόποι για να αποδεσμευθεί περεταίρω οικονομική στήριξη.

Όσον αφορά την παρουσία της Frontex στα σύνορα της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ και την Αλβανία, η Ν. Μπερτρό ανέφερε ότι γίνονται οι απαραίτητες διενέργειες ούτως ώστε να υπάρξει μεγαλύτερη εμπλοκή της εν λόγω ευρωπαϊκής υπηρεσίας εκεί. Υπενθύμισε, ότι η παρουσία της Frontex στα σύνορα της Ελλάδας που αποτελούν παράλληλα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης είχε συμφωνηθεί κατά τη διάρκεια της Συνόδου των ηγετών των χωρών της Βαλκανικής Οδού

Πηγές χρηματοδότησης του ISIS..Από απαγωγές και λαθρεμπόριο μέχρι δωρεές και αγοραπωλησία ανθρώπινων οργάνων.

της Ναταλίας Γρίβα, Διεθνολόγου

Η τρομοκρατική, ισλαμική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος (ISIS, ISIL, Daesh) έχει χαρακτηριστεί ως η καλύτερα χρηματοδοτούμενη τρομοκρατική οργάνωση. 

20-11-15

Αυτό ακριβώς δήλωσε και ο David S. Cohen, υφυπουργός Οικονομικών για θέματα Τρομοκρατίας και Οικονομικών Πληροφοριών της Αμερικής τον περασμένο Οκτώβριο. 

Η συγκεκριμένη ανάλυση στοχεύει στο να εξηγήσει τους τρόπους κατά τους οποίους καταφέρνει η οργάνωση αυτή να απολαμβάνει υπέρογκα ποσά, με τα οποία χρηματοδοτεί τις επιθέσεις της στην ευρύτερη περιοχή του Λεβάντε αλλά και εκτός αυτής.

Υπάρχουν αρκετοί τρόποι, σύμφωνα με τους οποίους προσκομίζει έσοδα το ISIS. 

Από απαγωγές και λαθρεμπόριο μέχρι δωρεές και αγοραπωλησία ανθρώπινων οργάνων.

---

Πετρέλαιο: Η εξαγωγή και πώληση πετρελαίου έχει αποτελέσει μια ισχυρή πηγή χρηματοδότησης της οργάνωσης. Το ISIS έχει καταλάβει μεγάλο εδαφικό ποσοστό της Συρίας και του Ιράκ, όπου βρίσκονται κοιτάσματα πετρελαίου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και άλλες χώρες μπορούν  να αποτρέψουν εξαγωγές πετρελαίου μεγάλης κλίμακας, το οποίο προέρχεται από τα εδάφη , ελεγχόμενα από το Ισλαμικό Κράτος. Η δυσκολία της αποτροπής όμως, έγκειται στο γεγονός, ότι οι συναλλαγές διεξάγονται μέσω της μαύρης αγοράς, η οποία ανθεί κατά μήκος των εδαφών αυτών αλλά και των γύρω χωρών.

Η τρομοκρατική οργάνωση συνήθως διυλίζει το πετρέλαιο σε μικρές, κινητές μονάδες και στη συνέχεια τα στέλνει στα τουρκικά σύνορα μέσω φορτηγών, όπου οι έμποροι το αγοράζουν με χρήματα ή με ανταλλαγή αντικειμένων. Επειδή όμως, η συναλλαγή είναι παράνομη η τιμή του πετρελαίου είναι συνήθως χαμηλή και κυμαινόμενη. Οι λαθρέμποροι χρησιμοποιούν υπηρεσίες και εφαρμογές κινητών τηλεφώνων για να συντονίσουν τις συναλλάγες/ανταλλαγές. Μερικοί έμποροι μπορούν ακόμα και να μεταπωλούν το συγκεκριμένο πετρέλαιο στο καθεστώς του Bashar al –Assad, το οποίο μάχεται με το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία.

Τα έσοδα από την πώληση πετρελαίου έχουν μειωθεί αρκετά έπειτα των αεροπορικών επιθέσεων που διεξαγάγουν η Αμερική και άλλες δυνάμεις σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις και φυσικού αερίου της περιοχής, σύμφωνα με μια έκθεση από την Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου τον Απρίλιο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επίσης προσπαθήσει να εντοπίσουν και να στοχεύσουν μεσίτες πετρελαίου και παράλληλα ενθαρρύνουν την Τουρκία να πατάξει το λαθρεμπόριο στα σύνορα της.

Φορολογία: Το Ισλαμικό Κράτος, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω καταλαμβάνει μεγάλες εδαφικές εκτάσεις στη Συρία και στο Ιράκ. Αυτό του δίνει την ευχέρεια να επιβάλλει φόρους στους ανθρώπους, οι οποίοι διαμένουν στις περιοχές αυτές. Μερικοί εκ των φόρων είναι παρόμοιοι με αυτούς ενός κανονικού κράτου, ενώ άλλοι είναι περισσότερο ως εκβιασμός.

Το Ισλαμικό Κράτος επιβάλλει φόρους σε πράγματα συμπεριλαμβανομένων των εμπορευμάτων που πωλούνται, επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, όπως η ηλεκτρική ενέργεια και το νερό (όταν λειτουργούν σε ορισμένες περιοχές, λειτουργούν για 1 ώρα τη μέρα). Φόροι επιβάλλονται και στις αναλήψεις χρημάτων από τραπεζικούς λογαριασμούς, τους μισθούς των εργαζομένων, φορτηγά τα οποία εισέρχονται στις ελεγχόμενες περιοχές και γενικότερα σε μη μουσουλμανικές κοινότητες. Μια έκθεση από την Thomson Reuters εκτιμά ότι αυτό το σύστημα του εκβιασμού και της φορολογίας μπορεί να δημιουργήσει έσοδα ύψους $ 360 εκατομμύρια ετησίως για την τρομοκρατική οργάνωση.

Οι κάτοικοι των περιοχών περιγράφουν αυτό το σύστημα ως «δύο επιπέδων», όπου οι μαχητές της οργάνωσης και οι οικογένειές του απολαμβάνουν μια πληθώρα προνομιών, όπως δωρεάν υπηρεσίες, στέγασης και ιατρικής περίθαλψης, ενώ άλλοι φορολογούνται βαρέως.

Απαγωγές για λύτρα: Μια έκθεση του ΟΗΕ από το 2014 εκτιμά ότι η τρομοκρατική οργάνωση είχε αποκομίσει 35 εκ.$ – 45 εκ.$ το προηγούμενο έτος μόνο μέσω απαγωγών για λύτρα.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν προσπαθήσει να περιορίσουν την εισροή χρημάτων από αυτή την πηγή καθιστώντας παράνομη την πληρωμή λύτρων σε τρομοκρατικές οργανώσεις. Η πολιτική αυτή αν και ακούγεται σκληρή, στοχεύει στην αποθάρρυνση των τρομοκρατών να επιλέγουν ως ομήρους άτομα από τις ΗΠΑ ή τη Βρετανία.

Παράλληλα όμως, ένα σημαντικό ποσό εσόδων προέρχονται και από απαγωγές στις τοπικές κοινότητες, οι οποίες δεν γίνονται γνωστές στον διεθνή Τύπο.

Πλούσιοι «χορηγοί»: Παρά το γεγονός ότι το Ισλαμικό Κράτος δεν χρηματοδοτείται κυρίως από πλούσιους χορηγούς όπως άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις, αλλά οι εισφορές αυτές είναι ακόμα μια σημαντική πηγή εσόδων.

Ορισμένες εκτιμήσεις αναφέρουν ότι το Ισλαμικό Κράτος έλαβε μέχρι $ 40 εκατομμύρια το 2013-2014 από επιχειρηματίες, πλούσιες οικογένειες και άλλους «χορηγούς»  στη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, το Κουβέιτ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Πολλές από αυτές τις ελίτ επέλεξαν να χρηματοδοτήσουν το Ισλαμικό Κράτος, λόγω του φόβου και εχθρότητας για το Ιράν και τον Σύριο πρόεδρο Μπασάρ αλ-Άσαντ. Μια έκθεση από το Brookings Institution,το 2013 παρουσίασε ότι οι «χορηγοί» στο Κουβέιτ είχαν διοχετεύσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σε διάφορες ομάδες ανταρτών της Συρίας.

Αρχαιοκαπηλία: Καθώς το Ισλαμικό Κράτος έχει κερδίσει έδαφος, έχει υπό τον έλεγχό του μουσεία, ιδιωτικές συλλογές και αρχαιολογικά μνημεία, όπως το μεγάλο παλάτι του βασιλιά των Ασσυρίων Ashurnasirpal II. Αυτό έδωσε στην τρομοκρατική οργάνωση ένα μεγάλο αριθμό έργων τέχνης και ιστορικών αντικειμένων. Νωρίτερα αυτό το έτος, η ομάδα είχε τουλάχιστον 4.500 πολιτιστικά μνημεία υπό τον έλεγχό της, σύμφωνα με την Financial Action Task Force.

Μερικές από αυτές τις αρχαιότητες καταστράφηκαν, αλλά οι άλλοι μεταπωληθήκαν με σκοπό το κέρδο εισρέοντας στις αγορές της Τουρκίας και της Ιορδανίας, και από εκεί στην Ευρώπη και σε άλλες προηγμένες χώρες. Εκτιμήσεις των ΗΠΑ κοστολογούν το λαθρεμπορίο αρχαιοτήτων σε περισσότερα από $ 100 εκατομμύρια το χρόνο.

Τράπεζες του Ιράκ: Το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ έχει υπολογίσει ότι το Ισλαμικό Κράτος απέκτησε τουλάχιστον μισό δισεκατομμύριο δολάρια σε μετρητά από την κατάσχεση υποκαταστημάτων των κρατικών τραπεζών στο βόρειο και δυτικό Ιράκ το 2014.

Πωλήσεις λεηλατηθέντων ιδιοκτησιών: Λόγω της κατοχής ιρακινού εδάφους, η οργάνωση έχει αποκτήσει αμερικανικά οχήματα, όπλα και πυρομαχικά, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ή να μεταπωληθούν. Παράλληλα, έχει παρατηρηθεί και μεταπώληση άλλων προϊόντων όπως έπιπλα, γεννήτριες, ηλεκτρικά καλώδια, αυτοκίνητα.

Μεσιτεία: Το Ισλαμικό Κράτος ενοικιάζει, κάνει δημοπρασίες των περιουσιών των ανθρώπων που είτε έχουν σκοτωθεί είτε έχουν φύγει από τις κατεχόμενες περιοχές. Οποιοσδήποτε αποτέλεσε εχθρό της οργάνωσης κατασχέθηκε η περιουσία του (ιρακινός στρατός, αστυνομία, πολιτικοί, αξιωματούχοι της κυβέρνησης, δικαστές και δημόσιοι λειτουργοί).

Dark Web: Δίνεται η δυνατότητα χρηματοδότησης των συνεργατών -τρομοκρατικές οργανώσεις παρακλάδια συνδεδεμένες με το Ισλαμικό Κράτος- μεταφέροντας Bitcoins σε παγκόσμια κλίμακα. Παράλληλη χρηματοδότηση από υποστηρικτές της οργάνωσης. Επιτυγχάνεται ασφαλής μεταφορά χρημάτων με τη χρήση της εφαρμογής “Dark Wallet” (σκοτεινό πορτοφόλι) για να σταλούν άμεσα Bitcoins αξίας εκατομμυρίων δολλαρίων από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο ή οποιαδήποτε άλλη χώρα στον πλανήτη.

Ξένοι μαχητές: Κάποιοι επίδοξοι τζιχαντιστές που προέρχονται από προηγμένες χώρες και ταξιδεύουν προς τα κατεχόμενα εδάφη στη Συρία και στο Ιράκ, φέρουν μαζί τους αρκετά χρήματα. Αν και αυτή η πηγή εσόδων αποτελεί ίσως την πιο μικρή σε σχέση με τις υπόλοιπες.

Γεωργία: Το Ισλαμικό κράτος ελέγχει σήμερα μερικές από τις πιο εύφορες περιοχές του Ιράκ και της Συρίας, οι οποίες παράγουν μεγάλες ποσότητες σιταριού και κριθαριού. Σύμφωνα με την Thomson Reuters, εάν οι εν λόγω καλλιέργειες πωλήθηκαν σε μια έκπτωση 50 τοις εκατό στη μαύρη αγορά, αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει ακόμα περισσότερα από 200$ εκατομμύρια σε ετήσια έσοδα για το Ισλαμικό Κράτος.

Φυσικοί πόροι: Οι εδαφικές κατεχόμενες περιοχές είναι πλούσιες σε φυσικούς πόρους όπως το φωσφορικό άλας και το θείο. Η Thomson Reuters εκτιμά ότι τα αποθεματα φωσφόρου θα μπορούσαν να δημιουργήσουν έσοδα 50 εκατομμυρίων δολλαρίων το χρόνο, ενώ το θειικό οξύ και το φωσφορικό οξύ μπορεί να δημιουργήσει 300 εκατομμύρια δολλάρια.

Δουλεμπόριο/Human Trafficking: Πολλές μελέτες έχουν τεκμηριώσει την πρακτική της πώλησης των γυναικών και των κοριτσιών για γάμο ή για σεξουαλική δουλεία, συμπεριλαμβανομένων πολλών γυναικών από τις μειονότητες μειονότητες των περιοχών, Yahidi.

Επίσης ως πηγή χρηματοδότησης της οργάνωσης θεωρείται και η αγοραπωλησία ανθρώπινων οργάνων.

---

Τα έξοδα της οργάνωσης:

Η τρομοκρατική οργάνωση έχει και άλλες δαπάνες εκτός από το κόστος για τη διεξαγωγή τρομοκρατικών επιθέσεων. Λειτουργεί σχολεία, θρησκευτική αστυνομία, κουζίνες και ισλαμικό δικαστικό σύστημα. Πληρώνει τους μαχητές της 400$ το μήνα, μεγαλύτερο ποσό από αυτό που προσφέρει η ιρακινή κυβέρνηση στο προσωπικό της. Το Ισλαμικό Κράτος καθορίζει και εγκρίνει ετήσιους προϋπολογισμούς, και διαθέτει Γενικό Διευθυντή Οικονομικών, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση των λογαριασμών. Επίσης, έχει δημιουργήσει μια κεντρική τράπεζα και ακόμη προγραμματίζει να κόβει δικό της νόμισμα – αν και στην πράξη η οργάνωση χρησιμοποιεί γενικά τοπικό νόμισμα, όπως το ιρακινό Δηνάριο και την τουρκική λίρα.

Σχολείο: Η τρομοκρατική οργάνωση λειτουργεί σχολεία, όπου παρέχει στρατιωτική και θρησκευτική εκπαίδευση στα παιδιά. Οι μαθητές εκπαιδεύονται στο χειρισμό και στην αναγνώριση όπλων, πυρομαχικών και γενικών στρατιωτικών γνώσεων. Παράλληλα, μαθαίνουν την παρερμηνευμένη εκδοχή της  θρησκείας τους και τον ιερό πόλεμο (τζιχάντ). Παράλληλα, μέσω του σχολείου ασκείται προπαγάνδα κατά τον Δυτικό Κόσμο των «απίστων».