Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ 70 χρόνια από το ολοκαύτωμα στους Λιγκιάδες

70 χρόνια από το ολοκαύτωμα στους ΛιγκιάδεςΣτο μαρτυρικό χωριό Λιγκιάδες, σήμερα, 70 χρόνια μετά τη θηριωδία των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής, κατά το προσκλητήριο των νεκρών ακούστηκαν τα ονόματα, από 34 βρέφη και παιδιά, 37 γυναίκες ηλικίας 30 έως 64 ετών και 11 ηλικιωμένων.
Ήταν 3 Οκτωβρίου του 1943, όταν οι μηχανοκίνητες διμοιρίες των Γερμανών κατακτητών, μετέτρεψαν το χωριό σε κόλαση.
Στις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης του ολοκαυτώματος που πραγματοποιήθηκαν σήμερα, στον τόπο της θυσίας, τιμώμενο πρόσωπο ήταν ο μοναδικός επιζών της σφαγής ο 70χρονος Παναγιώτης Μπαμπούσκας. Τα σημάδια από τη γερμανική ξιφολόγχη υπάρχουν ακόμη στο σώμα του. Ήταν τότε, βρέφος 4 μηνών και τον βρήκαν δύο μέρες αργότερα, ανάμεσα σε άλλα πτώματα, τραυματισμένο στην αγκαλιά της νεαρής νεκρής μητέρας του σε ένα υπόγειο.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες τριών κατοίκων που επέζησαν της σφαγής -μιας γυναίκας που κάλυψαν το σώμα της τα άψυχα κορμιά των συγχωριανών της, καθώς και δύο 24χρονων που τραυματίστηκαν πιο ελαφρά- οι Γερμανοί με το πρόσχημα ότι όλοι θα μεταφερθούν στα Γιάννενα άρχισαν τις συλλήψεις.
Στην συνέχεια κατά ομάδες τους έκλειναν στα υπόγεια διαφόρων σπιτιών, όπου άρχισαν τις εκτελέσεις . Οι επόμενες πράξεις του δράματος ήταν λεηλασία και φωτιά.
Στάχτη έγιναν 43 σπίτια, καθώς και 57 υποστατικά, στάβλοι και καλύβες. Στην περιγραφή της Μεραρχίας προς το Γενικό Επιτελείο της Βέρμαχτ αναφέρεται: «Από το χωριό Λιγκιάδες και τα υψόμετρα 1.015 και 1.277 ασθενής αντίσταση του εχθρού. Πενήντα πολίτες εξοντώθηκαν. Οι Λιγκιάδες αποτεφρώθηκαν. Λάφυρα, 20 μουλάρια».
Η θηριωδία των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής, άρχισε στις 12 το μεσημέρι στην Αμφιθέα, 5 χιλιόμετρα πριν από το χωριό Λιγκιάδες. Τότε εισέβαλαν στο σπίτι μιας οικογένειας, γιατί υπήρχε η πληροφορία, ότι εφοδιάζει με τρόφιμα τους αντάρτες.
Λίγα λεπτά αργότερα, δύο ανήλικα παιδιά 4 και 7 χρόνων μαζί με τη μητέρα τους δολοφονούνται εν ψυχρώ και το σπίτι τυλίγεται στις φλόγες.
Μία ώρα αργότερα, οι μηχανοκίνητες γερμανικές διμοιρίες, ανηφορίζουν στο βουνό Μιτσικέλι και μπαίνουν στους Λιγκιάδες. Εκείνη την ώρα, στο χωριό ήταν λίγοι ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά, γιατί οι άνδρες βρίσκονταν στο Ζαγόρι, με τα κοπάδια και στις Καρυές για να μαζέψουν καρύδια. Όταν επέστρεψαν, δεν πίστευαν τι είχε συμβεί, έζησαν τη φρίκη και τη βαρβαρότητα.
Αν και έως σήμερα, όλοι στους Λιγκιάδες ζητούν απάντηση για το ολοκαύτωμα. Ιστορικές πηγές αναφέρουν, ότι πρόκειται για αντίποινα των κατακτητών, στον φόνο του αντισυνταγματάρχη της 1ης Ορεινής Μεραρχίας Γιόζεφ Ζάλμινγκερ. Δύο ημέρες νωρίτερα, την 1η Οκτωβρίου, το στρατιωτικό του όχημα του Ζαλμίνγκερ έπεσε και στη συνέχεια ανετράπη, σε οδόφραγμα που είχαν στήσει οι αντάρτες, οι οποίοι τον εκτέλεσαν. Ο Γερμανός αντισυνταγματάρχης ήταν «συνοδοιπόρος» του Χίτλερ.

ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου