Το Κράτος, βέβαια τρόπος του λέγειν Κράτος, εκτός του ότι έχει οδηγήσει σε οικονομική εξαθλιώσει τα άτομα με ειδικές ανάγκες, αφού καλούνται τετραπληγικοί παραπληγικοί μη αυτοεξυπηρετούμενα άτομα να ζήσουν με συντάξεις που δεν φτάνουν ούτε για τα προσωπικά τους έξοδα, τους έχει αφήσει και βορά στην μαφία των αλλοδαπών βοηθών.
Άτομα με ελάχιστη σύνταξη που έχουν 24ωρη ανάγκη ατομικής υποστήριξης, εκ των πραγμάτων αναγκάζονται έναντι 500 – 600 Ευρώ μισθό να προσλαμβάνουν αλλοδαπές ανειδίκευτες βοηθούς, τις λεγόμενες εσωτερικές νοσοκόμες, στην προσπάθεια τους να επιβιώσουν.
Σε μια εποχή που δεν υπάρχει δυστυχώς περιθώριο ούτε λόγος να γίνεται για αξιοπρεπή οικονομική στήριξη των ατόμων αυτών,
Άτομα με ελάχιστη σύνταξη που έχουν 24ωρη ανάγκη ατομικής υποστήριξης, εκ των πραγμάτων αναγκάζονται έναντι 500 – 600 Ευρώ μισθό να προσλαμβάνουν αλλοδαπές ανειδίκευτες βοηθούς, τις λεγόμενες εσωτερικές νοσοκόμες, στην προσπάθεια τους να επιβιώσουν.
Σε μια εποχή που δεν υπάρχει δυστυχώς περιθώριο ούτε λόγος να γίνεται για αξιοπρεπή οικονομική στήριξη των ατόμων αυτών,
ώστε και αυτοί με την σειρά τους να ψάξουν για εξειδικευμένες και σωστά πληρωμένες προσωπικούς βοηθούς, τουλάχιστον ας βάλει το Κράτος ένα πλαίσιο προστασίας του εαυτού του, των ασθενών, αλλά και των ίδιων των αλλοδαπών νοσοκόμων.
Το πρόβλημα έγκριτε στο ότι μεγάλος αριθμός αλλοδαπών νοσοκόμων, χωρίς χαρτιά, με ψεύτικα ονόματα και πρόσκαιρα τηλέφωνα, εκμεταλλεύονται την ανάγκη των ασθενών αυτών και μπαίνουν στα σπίτια ως δήθεν εργαζόμενες με μόνο σκοπό να διοργανώσουν σε δεύτερο χρόνο την κλοπή ή την εξαπάτηση των εργοδοτών τους.
Υπάρχει και το σύνηθες φαινόμενο από αλλοδαπές να πηγαίνουν αναγνωριστικά για 2-3 μέρες σε κάποιο σπίτι και βλέποντας το περιβάλλον εργασίας, πουλούν την δουλειά αυτή έναντι των δύων πρώτων μισθών σε άλλες συμπατριώτισσες τους, εκμεταλλευόμενες έτσι την ανάγκη του ασθενή που δεν μπορεί να μείνει μόνος και την άνεργη συμπατριώτισσα τους.
Είναι υποχρέωση του Κράτους να βάλει μια τάξη στο θέμα αυτό, διευκολύνοντας από την μια πλευρά την έντιμη αλλοδαπή που θέλει να δουλέψει ως εσωτερική έναντι 500 -600 Ευρώ, αλλά και ταυτόχρονα να δοθεί το δικαίωμα στον πιστοποιημένο μη αυτοεξυπηρετούμενα συνταξιούχο ανάπηρο να προσλάβει μια νόμιμη αλλοδαπή ώστε να γνωρίζει και τα πλήρη στοιχεία της.
Μια λύση θα ήταν να έπαιρναν άδεια ειδικής και προσωρινής εργασίας μόνο αυτές που αποδεδειγμένα δουλεύουν ως προσωπικοί βοηθοί ασθενών πιστοποιημένων συνταξιούχων αναπήρων και μόνο για όσο χρόνο αυτές παραμένουν στην δουλειά, έχοντας βέβαια την υποχρέωση ο εργοδότης αλλά και η αλλοδαπή να δηλώνουν έγκαιρα κάθε αλλαγή προσώπου ή δουλειάς.
Οι υπόλοιπες αλλοδαπές που απλά παραμένουν στην Ελλάδα ως κλέφτρες κρυφοπόρνες ή εκμεταλλευόμενες τις άνεργες συμπατριώτισσες τους θα πρέπει να απελαθούν.
Απλά πράγματα και ρεαλιστικά για κάθε συντεταγμένη ρεαλιστικά σκεφτόμενη κοινωνία.
Αναγνωρίζω ότι ενδεχομένως μπαίνουν θέματα που έχουν σχέση με τα ωράρια εργασίας.
Όμως είναι μια ειδική σχέση εργασίας η συγκεκριμένη περίπτωση, η οποία είναι πλέον και καθιερωμένη στην κοινωνία και αναγκαία περισσότερο από πολλές άλλες δουλειές αλλοδαπών.
Η Ελλάδα με τέτοια ανεργία στις γυναίκες δεν χρειάζεται ούτε αλλοδαπές σερβιτόρες, ούτε αλλοδαπές καθαρίστριες, οι μόνες που έχει ανάγκη η Ελλάδα σε ειδικό καθεστώς εργασίας, είναι μόνο οι εσωτερικές προσωπικές βοηθοί μη αυτοεξυπηρετούμενων πιστοποιημένων συνταξιούχων.
Εννοείτε ότι θα είναι υποχρέωση του εργοδότη ο ύπνος και το φαγητό της και θα πληρώνετε και κάποιου είδους ασφάλεια, όμως λόγο της οικονομικής κατάστασης και για να μην υπάρχουν αδυναμίες πληρωμής της, αυτή δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 100 ευρώ το δίμηνο.
Το πρόβλημα έγκριτε στο ότι μεγάλος αριθμός αλλοδαπών νοσοκόμων, χωρίς χαρτιά, με ψεύτικα ονόματα και πρόσκαιρα τηλέφωνα, εκμεταλλεύονται την ανάγκη των ασθενών αυτών και μπαίνουν στα σπίτια ως δήθεν εργαζόμενες με μόνο σκοπό να διοργανώσουν σε δεύτερο χρόνο την κλοπή ή την εξαπάτηση των εργοδοτών τους.
Υπάρχει και το σύνηθες φαινόμενο από αλλοδαπές να πηγαίνουν αναγνωριστικά για 2-3 μέρες σε κάποιο σπίτι και βλέποντας το περιβάλλον εργασίας, πουλούν την δουλειά αυτή έναντι των δύων πρώτων μισθών σε άλλες συμπατριώτισσες τους, εκμεταλλευόμενες έτσι την ανάγκη του ασθενή που δεν μπορεί να μείνει μόνος και την άνεργη συμπατριώτισσα τους.
Είναι υποχρέωση του Κράτους να βάλει μια τάξη στο θέμα αυτό, διευκολύνοντας από την μια πλευρά την έντιμη αλλοδαπή που θέλει να δουλέψει ως εσωτερική έναντι 500 -600 Ευρώ, αλλά και ταυτόχρονα να δοθεί το δικαίωμα στον πιστοποιημένο μη αυτοεξυπηρετούμενα συνταξιούχο ανάπηρο να προσλάβει μια νόμιμη αλλοδαπή ώστε να γνωρίζει και τα πλήρη στοιχεία της.
Μια λύση θα ήταν να έπαιρναν άδεια ειδικής και προσωρινής εργασίας μόνο αυτές που αποδεδειγμένα δουλεύουν ως προσωπικοί βοηθοί ασθενών πιστοποιημένων συνταξιούχων αναπήρων και μόνο για όσο χρόνο αυτές παραμένουν στην δουλειά, έχοντας βέβαια την υποχρέωση ο εργοδότης αλλά και η αλλοδαπή να δηλώνουν έγκαιρα κάθε αλλαγή προσώπου ή δουλειάς.
Οι υπόλοιπες αλλοδαπές που απλά παραμένουν στην Ελλάδα ως κλέφτρες κρυφοπόρνες ή εκμεταλλευόμενες τις άνεργες συμπατριώτισσες τους θα πρέπει να απελαθούν.
Απλά πράγματα και ρεαλιστικά για κάθε συντεταγμένη ρεαλιστικά σκεφτόμενη κοινωνία.
Αναγνωρίζω ότι ενδεχομένως μπαίνουν θέματα που έχουν σχέση με τα ωράρια εργασίας.
Όμως είναι μια ειδική σχέση εργασίας η συγκεκριμένη περίπτωση, η οποία είναι πλέον και καθιερωμένη στην κοινωνία και αναγκαία περισσότερο από πολλές άλλες δουλειές αλλοδαπών.
Η Ελλάδα με τέτοια ανεργία στις γυναίκες δεν χρειάζεται ούτε αλλοδαπές σερβιτόρες, ούτε αλλοδαπές καθαρίστριες, οι μόνες που έχει ανάγκη η Ελλάδα σε ειδικό καθεστώς εργασίας, είναι μόνο οι εσωτερικές προσωπικές βοηθοί μη αυτοεξυπηρετούμενων πιστοποιημένων συνταξιούχων.
Εννοείτε ότι θα είναι υποχρέωση του εργοδότη ο ύπνος και το φαγητό της και θα πληρώνετε και κάποιου είδους ασφάλεια, όμως λόγο της οικονομικής κατάστασης και για να μην υπάρχουν αδυναμίες πληρωμής της, αυτή δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 100 ευρώ το δίμηνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου