Σε de facto αναγνώριση του επαρχίας του Κοσόβου ως
ανεξάρτητου κράτους προχώρησε σήμερα το ΥΠΕΞ και ο υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος ύστερα από τη συνάντηση που είχε με τον "πρωθυπουργό του Κοσόβου Hashim Thaçi όπως αναφέρει η επίσημη ανακοίνωση και με τον "υπουργό Εξωτερικών Εnver Hoxhaj".
Η Ελλάδα, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμα και ο ΟΗΕ δεν έχει αναγνωρίσει ποτέ την ανεξαρτησία της αποσχισθείσας περιοχής της Σερβίας, η οποία μέχρι σήμερα για το ελληνικό κράτος αποτελεί έδαφος της Σερβίας, χωρίς "πρωθυπουργό" φυσικά κιαι χωρίς "υπουργό Εξωτερικών".
Η ανακοίνωση του ΥΠΕΞ με τους χαρακτηρισμούς των ανωτέρω ως "πρωθυπουργού" και "υπουργού Εξωτερικών" συνιστά de facto αναγνώριση του Κοσόβου με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται ως προς τις μελλοντικές προσπάθειες αλλαγής των συνόρων στα Βαλκάνια και όχι μόνο.
Πιο συγκεκριμένα στην ανακοίνωση του ΥΠΕΞ αναφέρεται:
«Πραγματοποιηθείσα συνάντηση Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και ΥΠΕΞ Ευ. Βενιζέλου με τον Πρωθυπουργό του Κοσόβου κ. Hashim Thaçi και με τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Εnver Hoxhaj
Ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος είχε, σήμερα, συνάντηση, στο πλαίσιο της Υπουργικής Εβδομάδας της 68ης Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε, με τον Πρωθυπουργό του Κοσόβου κ. Hashim Thaçi, καθώς και με τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Εnver Hoxhaj.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, συζητήθηκαν η ευρωατλαντική προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων, οι προτεραιότητες της επικείμενης ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η έναρξη λειτουργίας του Γραφείου Εμπορικών και Οικονομικών Υποθέσεων του Κοσσόβου στην Αθήνα, η προοπτική των διμερών σχέσεων, καθώς και η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή».
Πρόκειται ασφαλώς για μια κίνηση η οποία και ακατανόητη είναι και επιπόλαιη, κίνηση η οποία πρόκειται να δημιουργήσει σοβαρές τριβές τραυματίζοντας τις σχέσεις μας με τη Σερβία η οποία μέχρι σήμερα θεωρεί το Κοσσυφοπέδιο, όπως είναι η σερβική ονομασία του ως επαρχία της χώρας.
Η ανανγώριση του Κοσόβου είναι πάγια απαίτηση των ΗΠΑ που έχουν αναγνωρίσει τον ακρωτηριασμό της Σερβίας, όπως επίσης βέβαια έχουν αναγνωρίσει και τα Σκόπια ως "Μακεδονία"
Παράλληλα δημιουργεί και επικίνδυνο προηγούμενο, για τον πολύ απλό λόγο ότι ουσιαστικά υπονομεύει τα ελληνικά συμφέροντα!
Αυτό γιατί η περίπτωση του Κοσσόβου είναι μια ανάλογη περίπτωση με αυτή της Κύπρου καθώς εμπεριέχει τη αποδοχή αλλαγής των συνόρων ενος κράτους δια της βίας.
Όπως και το ψευδοκράτος της βόρειας Κύπρου αυτοανακήρυξε την ανεξαρτησία του έτσι και αυτό του Κοσσόβου ανακήρυξε την ανεξαρτησία του στις 17 Φεβρουαρίου του 2008 και να αναγνωριστεί σταδιακά από χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Αλβανία (για ευνόητους λόγους), η Κροατία, η Γερμανία η Αυστρία, η Γαλλία και η Βρετανία (όσους δηλαδή πρωτοστάτησαν στην αιματηρή διάλυση της Γιουγκοσλαβίας).
Σήμερα το Κόσοβο αναγνωρίζεται από 103 χώρες αλλά παρά αυτό το γεγονός το κράτος δεν είναι αναγνωρισμένο από επίσημους οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ ή η ΕΕ. Η επικίνδυνη αυτή προσέγγιση Βενιζέλου με τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό και το υπουργό Εξωτερικών –αξιώματα τα οποία αναφέρονται στην ανακοίνωση του ΥΠΕΞ- χωρίς η Ελλάδα να έχει αναγνωρίσει –και ορθώς μέχρι και σήμερα το κράτος αυτό- ουσιαστικά καθιστά De facto αναγνώριση του Κοσόβου.
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε πως στις 10 Ιουνίου 1999 το ΣΑ του ΟΗΕ με το ψήφισμα 1244 έθεσε το Κόσσοβο υπό την μεταβατική ηγεσία του δίνοντας εξουσιοδότηση της KFOR να αναλάβει τη τήρηση της εκεχειρίας. Ταυτόχρονα το ψήφισμα απαίτησε την αποχώρηση όλων των τότε Γιουγκοσλαβικών στρατευμάτων αλλά θέτοντας την εδαφική επικράτεια του Κοσόβου εντός της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλάβας και αργότερα της Σερβίας ως ο φυσικό της διάδοχος. Φυσικά το Κόσσοβο δεν έχει αναγνωρίσει η Ρωσία όσο και τα υπόλοιπα 89 κράτη του ΟΗΕ.
Είναι απορίας άξιο πως η ελληνική κυβέρνηση προχωρά σε επαφές τόσο υψηλού επιπέδου με το Κόσοβο, αναφέροντας μάλιστα συναντήσεις με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών του κράτους τη στιγμή που η επίσημη θέση της χώρας είναι «μη αναγνώριση».
Χωρίς να αναφέρουμε ότι ο πρωθυπουργός του Κοσσόβου είναι ο Hashim Thaçi πρώην αρχηγός του UCK και όλοι γνωρίζουμε βέβαια τις διασυνδέσεις μεταξύ UCK και UCC.
Πως θα φανεί τέλος στην Ελλάδα εάν αύριο η Σερβία υποδεχθεί στο Βελιγράδi τον «πρωθυπουργό» και τον «υπουργό εξωτερικών» του ψευδοκράτους; Τι θα πει τότε η Αθήνα; Τα έχει σταθμίσει αυτά το ΥΠΕΞ ή πρόκειται για επικίνδυνους αυτοσχεδιασμούς της στιγμής εμπνεύσεως Βενιζέλου;
Η Ελλάδα, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμα και ο ΟΗΕ δεν έχει αναγνωρίσει ποτέ την ανεξαρτησία της αποσχισθείσας περιοχής της Σερβίας, η οποία μέχρι σήμερα για το ελληνικό κράτος αποτελεί έδαφος της Σερβίας, χωρίς "πρωθυπουργό" φυσικά κιαι χωρίς "υπουργό Εξωτερικών".
Η ανακοίνωση του ΥΠΕΞ με τους χαρακτηρισμούς των ανωτέρω ως "πρωθυπουργού" και "υπουργού Εξωτερικών" συνιστά de facto αναγνώριση του Κοσόβου με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται ως προς τις μελλοντικές προσπάθειες αλλαγής των συνόρων στα Βαλκάνια και όχι μόνο.
Πιο συγκεκριμένα στην ανακοίνωση του ΥΠΕΞ αναφέρεται:
«Πραγματοποιηθείσα συνάντηση Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και ΥΠΕΞ Ευ. Βενιζέλου με τον Πρωθυπουργό του Κοσόβου κ. Hashim Thaçi και με τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Εnver Hoxhaj
Ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος είχε, σήμερα, συνάντηση, στο πλαίσιο της Υπουργικής Εβδομάδας της 68ης Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε, με τον Πρωθυπουργό του Κοσόβου κ. Hashim Thaçi, καθώς και με τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Εnver Hoxhaj.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, συζητήθηκαν η ευρωατλαντική προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων, οι προτεραιότητες της επικείμενης ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η έναρξη λειτουργίας του Γραφείου Εμπορικών και Οικονομικών Υποθέσεων του Κοσσόβου στην Αθήνα, η προοπτική των διμερών σχέσεων, καθώς και η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή».
Πρόκειται ασφαλώς για μια κίνηση η οποία και ακατανόητη είναι και επιπόλαιη, κίνηση η οποία πρόκειται να δημιουργήσει σοβαρές τριβές τραυματίζοντας τις σχέσεις μας με τη Σερβία η οποία μέχρι σήμερα θεωρεί το Κοσσυφοπέδιο, όπως είναι η σερβική ονομασία του ως επαρχία της χώρας.
Η ανανγώριση του Κοσόβου είναι πάγια απαίτηση των ΗΠΑ που έχουν αναγνωρίσει τον ακρωτηριασμό της Σερβίας, όπως επίσης βέβαια έχουν αναγνωρίσει και τα Σκόπια ως "Μακεδονία"
Παράλληλα δημιουργεί και επικίνδυνο προηγούμενο, για τον πολύ απλό λόγο ότι ουσιαστικά υπονομεύει τα ελληνικά συμφέροντα!
Αυτό γιατί η περίπτωση του Κοσσόβου είναι μια ανάλογη περίπτωση με αυτή της Κύπρου καθώς εμπεριέχει τη αποδοχή αλλαγής των συνόρων ενος κράτους δια της βίας.
Όπως και το ψευδοκράτος της βόρειας Κύπρου αυτοανακήρυξε την ανεξαρτησία του έτσι και αυτό του Κοσσόβου ανακήρυξε την ανεξαρτησία του στις 17 Φεβρουαρίου του 2008 και να αναγνωριστεί σταδιακά από χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Αλβανία (για ευνόητους λόγους), η Κροατία, η Γερμανία η Αυστρία, η Γαλλία και η Βρετανία (όσους δηλαδή πρωτοστάτησαν στην αιματηρή διάλυση της Γιουγκοσλαβίας).
Σήμερα το Κόσοβο αναγνωρίζεται από 103 χώρες αλλά παρά αυτό το γεγονός το κράτος δεν είναι αναγνωρισμένο από επίσημους οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ ή η ΕΕ. Η επικίνδυνη αυτή προσέγγιση Βενιζέλου με τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό και το υπουργό Εξωτερικών –αξιώματα τα οποία αναφέρονται στην ανακοίνωση του ΥΠΕΞ- χωρίς η Ελλάδα να έχει αναγνωρίσει –και ορθώς μέχρι και σήμερα το κράτος αυτό- ουσιαστικά καθιστά De facto αναγνώριση του Κοσόβου.
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε πως στις 10 Ιουνίου 1999 το ΣΑ του ΟΗΕ με το ψήφισμα 1244 έθεσε το Κόσσοβο υπό την μεταβατική ηγεσία του δίνοντας εξουσιοδότηση της KFOR να αναλάβει τη τήρηση της εκεχειρίας. Ταυτόχρονα το ψήφισμα απαίτησε την αποχώρηση όλων των τότε Γιουγκοσλαβικών στρατευμάτων αλλά θέτοντας την εδαφική επικράτεια του Κοσόβου εντός της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλάβας και αργότερα της Σερβίας ως ο φυσικό της διάδοχος. Φυσικά το Κόσσοβο δεν έχει αναγνωρίσει η Ρωσία όσο και τα υπόλοιπα 89 κράτη του ΟΗΕ.
Είναι απορίας άξιο πως η ελληνική κυβέρνηση προχωρά σε επαφές τόσο υψηλού επιπέδου με το Κόσοβο, αναφέροντας μάλιστα συναντήσεις με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών του κράτους τη στιγμή που η επίσημη θέση της χώρας είναι «μη αναγνώριση».
Χωρίς να αναφέρουμε ότι ο πρωθυπουργός του Κοσσόβου είναι ο Hashim Thaçi πρώην αρχηγός του UCK και όλοι γνωρίζουμε βέβαια τις διασυνδέσεις μεταξύ UCK και UCC.
Πως θα φανεί τέλος στην Ελλάδα εάν αύριο η Σερβία υποδεχθεί στο Βελιγράδi τον «πρωθυπουργό» και τον «υπουργό εξωτερικών» του ψευδοκράτους; Τι θα πει τότε η Αθήνα; Τα έχει σταθμίσει αυτά το ΥΠΕΞ ή πρόκειται για επικίνδυνους αυτοσχεδιασμούς της στιγμής εμπνεύσεως Βενιζέλου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου